Παρέμβαση στην «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων» σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν

Την Πέμπτη 7/3 πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με πανό, κείμενα και τρικάκια στην «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων», Αιόλου & Σοφοκλέους 15, την ώρα που πραγματοποιούσαν το «1ο ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΠΟΜΙΔΑ 2019» σε αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν στα Γιάννινα, που απειλείται με εκκένωση. Αφού ολοκληρώσαμε την παρέμβαση, αποχωρήσαμε μοιράζοντας το υλικό μας, κινηθήκαμε μέσω της Αθηνάς, καταλήγοντας στην πλατεία Μοναστηρακίου. Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης και φωτογραφικό υλικό:

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Μπρούκλυν στα Γιάννενα

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ

ΝΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

Στις αρχές του 2019 οι κάτοικοι της στεγαστικής κατάληψης Μπρούκλυν στα Γιάννενα ενημερώνονται ότι το οίκημα έχει αγοραστεί, προκειμένου να φυτευτεί λίγο ακόμα φρέσκο τσιμέντο στην πόλη των Ιωαννίνων۰μια ακόμα πολυκατοικία, επένδυση χιλιάδων ευρώ για τον εργολάβο Παπαθανασίου.

Η επί δεκαετία εγκαταλειμμένη μονοκατοικία ζωντάνεψε το 2016, αποτέλεσμα της συλλογικής φροντίδας των ανθρώπων που την κατέλαβαν για να καλύψουν την ανάγκη τους για στέγαση και την πολιτική επιλογή της συλλογικής ζωής, έξω από τις λογικές της ιδιώτευσης, τις επιταγές του νόμου και τη λογική της μοιρολατρίας, που επιβάλλουν να δεχόμαστε αγόγγυστα την επιβίωση για ζωή.

Ψάχνοντας σπίτι ή το Δικαίωμα στον εκβιασμό!

Στα Γιάννενα, όπως και στα περισσότερες πόλεις, η συσσώρευση μεγάλου μέρους του πληθυσμού για λόγους εγγύτητας σε σχολές, χώρους εργασίας, καταστήματα διαμορφώνουν ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον που απαιτεί οικονομικά και κοινωνικά την ατομική προσαρμογή στα εκάστοτε τοπικά standards του real estate και της τοπικής αγοράς. Ενοίκια στα ύψη, σπίτια – χρέπια να νοικιάζονται ως ευκαιρίες, casting των ενοικιαστών βάση εθνικότητας, φύλου, ιδιότητας και οικονομικού status, αυξήσεις ενοικίων ή εξώσεις προκειμένου τα σπίτια να τύχουν ευνοϊκότερων όρων εμπορικής εκμετάλλευσής για τους ιδιοκτήτες τους. Κι ενώ ελληνικές και ξένες εταιρείες real estate, επενδυτές, funds, μεσαίοι και μικροί ιδιοκτήτες διαμερισμάτων κερδοφορούν, εκτοπίζονται κάτοικοι-ενοικιαστές από ολόκληρες γειτονιές και χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν τον ψυχολογικό πόλεμο της εφ’ όρου ζωής αποπληρωμής στεγαστικών δανείων με τις τράπεζες να αναμένουν σαν αρπακτικά τις θεσμικές εξελίξεις, προκειμένου να αυξηθεί η εισπραξιμότητά τους και να ξεκαθαρίσει το τοπίο των κατασχέσεων.

Υποθήκη

Στα βαλτωμένα νερά της κοινωνικής νόρμας και της μικροαστικής ηθικής στα οποία λίγο ως πολύ βαφτιστήκαμε από παιδιά, οι ενήλικες «επιλογές», τα διλήμματα, οι εκβιασμοί δίνουν και παίρνουν: δεκάωρα δουλειάς για να συντηρήσεις σπίτι ή στους γονείς ώσπου να πάρεις «κανονικό μισθό»; στρατό ή μεταπτυχιακά; ελλάδα ή εξωτερικό; οικογένεια ή καριέρα; νοίκι ή στεγαστικό; Ζωές υποθηκευμένες με προδιαγεγραμμένη αρχή, μέση, τέλος. Επιλογές με ίδιο κι απαράλλαχτο προδιαγεγραμμένο σκοπό, ενταγμένες στην τροχιά της κοινωνικής αναπαραγωγής των σχέσεων εκμετάλλευσης και καταπίεσης, των κυρίαρχων αξιών της πατριαρχίας, του καπιταλισμού και του «δικαίου» όπως ορίζεται στις δημοκρατίες από τους νόμους του κράτους. Χώρος και χρόνος που μετριέται σε χρήμα με την ανθρώπινη δημιουργικότητα και ευφυΐα να γίνεται εμπόρευμα και εργαλείο ανατροφοδότησης του κοινωνικού εργοστασίου. Μέσα σε αυτή τη μέγγενη, οι βιοτικές και κοινωνικές ανάγκες, πραγματικές, κατασκευασμένες, ατομικές ή συλλογικές γίνονται πεδίο επένδυσης για την παραγωγή και πώληση τους ως εμπορευμάτων. H λεηλασία της φύσης, οι μπίζνες της δια βίου μάθησης και της βιομηχανίας πιστοποιητικών, η πρόσφατη αναδιάρθρωση στις αστικές συγκοινωνίες (ηλεκτρονικός έλεγχος και αποκλεισμοί), οι ιδιωτικοποιήσεις μέσω ΤΑΙΠΕΔ, η γιγάντωση του real estate και της τουριστικής ανάπτυξης και ο εκτοπισμός κατοίκων από ολόκληρες γειτονιές, προκειμένου τα σπίτια είτε να πουληθούν, είτε να «αξιοποιηθούν» μέσω AirBnB είναι μερικά μόνο παραδείγματα της επίθεσης που εξαπολύουν το κράτους και τα αφεντικά.

Μια παλιά ιστορία

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η επικείμενη έξωση των συντρόφων και των συντροφισσών από την κατάληψη Μπρούκλυν δεν μας ξαφνιάζει, μας εξοργίζει. Όταν το κράτος σταθερά εκκενώνει και γκρεμίζει καταλήψεις, κάνει πλάτες σε φασιστικές επιθέσεις και εξαπολύει ιδεολογική επίθεση μέσω των θεσμικών του προϊσταμένων, όταν τα τελευταία χρόνια έχουμε δει κατασταλτικές επεμβάσεις σε κατειλημμένους χώρους με «αριστερό» περιτύλιγμα κοινωνικής ανταπόδοσης και αξιοποίησης, η επένδυση ενός ακόμα εργολάβου στην αγορά ακινήτων στα Γιάννενα εν έτει 2019 (αυξανόμενη τουριστική κίνηση, σταθερή φοιτητική παρουσία) δεν είναι τίποτα παραπάνω από την αποτύπωση στην πράξη της ηθικής της ιδιοκτησίας.

Η ιδιοκτησία είναι το «ιερό» στο οποίο βασιλεύουν η ανισότητα, η εκμετάλλευση, ο ανταγωνισμός, οι ταξικοί και κοινωνικοί αποκλεισμοί. Στην ταξική κοινωνία που ζούμε, το δικαίωμα στην ιδιοκτησία προστατεύεται συνταγματικά και είναι αυτονόητο ότι το κράτος πάντα θα καταστέλλει τις καταλήψεις, εφόσον δεν μπορεί να τις αφομοιώσει. Την ίδια στιγμή που η κυβερνώσα αριστερά, προεκλογικά πλέον, ετοιμάζεται να «μοιράσει» προνοιακές πολιτικές, χιλιάδες άστεγοι, ντόπιοι και μετανάστες, ζουν στην εξαθλίωση.

Οι καταλήψεις είναι σπόροι της κοινωνίας που οραματιζόμαστε!

Οι καταλήψεις αποτελούν συνειδητή επιλογή άρνησης των κυρίαρχων προτύπων ζωής και αμφισβήτηση της αστικής νομιμότητας, της ίδιας της ιδιοκτησίας και των λογικών διατήρησης προνομίων έναντι άλλων και απομύζησης κέρδους που εκπορεύονται από αυτήν. Η κατάληψη ως στεγαστικό μάλιστα εγχείρημα ενέχει στην πράξη την λογική της συλλογικής χρήσης του ακινήτου και όχι της εκμετάλλευσης και αποτελεί τον τόπο που εδαφικοποιούνται σε επίπεδο καθημερινότητας τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης, της αλληλοβοήθειας και της διαμόρφωσης κοινότητας. Αν και μεγάλο μέρος των στεγαστικών καταλήψεων είναι ιστορικά κομμάτι του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος, των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, αξίζει να επισημάνουμε κάτι ακόμα. Αν το προσωπικό είναι πολιτικό, τότε μέσα στις καταλήψεις δοκιμάζονται παράλληλα προσωπικές και πολιτικές σχέσεις, η εμπιστοσύνη, η αλληλεγγύη, η ισοτιμία, η συνευθύνη αυτόβουλων ανθρώπων αλλά και η αποδόμηση των κοινωνικών ταυτοτήτων και η προσπάθεια ξεριζώματος των έμφυλων καταπιέσεων.

H κατάληψη Μπρούκλυν…

…είναι μέρος των στεγαστικών καταλήψεων που έχουν γεννηθεί στην πόλη των Ιωαννίνων τα τελευταία χρόνια. Πέρα από την στεγαστική ανάγκη των ανθρώπων που κατοικούν εκεί, στα 2μιση χρόνια ζωής της αποτελεί ένα τόπο κοινωνικής συνεύρεσης, ένα τόπο που συναντιούνται οι επιθυμίες και οι αναζητήσεις εκείνων που αποστρέφονται την κουλτούρα της κατανάλωσης και του κυρίαρχου lifestyle και συγκροτούν τις δικές τους κοινότητες συλλογικής ζωής και διάχυσης του αναρχικού αντιεξουσιαστικού λόγου.