ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ. ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΑΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ…
Ο κοινωνικός αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας, όντας πολιτικός κρατούμενος σε μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης από το 2002, όταν και εμφανίστηκε ενώπιον των αρχών για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και την υπεράσπιση της δράσης της Ε.Ο. 17Ν, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας. Μετά από μια σειρά (6) συνεχόμενων αδειών, που δεν του χαρίστηκαν αλλά κατακτήθηκαν μετά από σκληρή απεργία πείνας τον Μάϊο του 2018, ο εισαγγελέας Βόλου Κωνσταντίνου ασκεί για δεύτερη φορά βέτο για γελοίους και προσχηματικούς λόγους, στερώντας από τον αγωνιστή την άδεια που έτσι και αλλιώς δικαιούται από το 2010 βάσει και της δικής τους νομοθεσίας.Η κίνηση αυτη είναι αποτέλεσμα του κλίματος τρομοϋστερίας και πιέσεων που καλλιεργούσαν συστηματικά τα ΜΜΕ, το πολιτικό προσωπικό κάθε απόχρωσης, καθώς και πρεσβείες ξένων χωρών (ΗΠΑ, Μ.Βρετανία, Τουρκία) μετά από κάθε κερδισμένη άδεια. Η κυβερνώσα αριστερά είναι φυσικά συνένοχη, αφού το εισαγγελικό βέτο που υποτίθεται ότι θα καταργούσε βάσει των εξαγγελιών της το 2015 διατηρήθηκε ανέπαφο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το κράτος και η νομοθετική-δικαστική εξουσία έχουν συνέχεια. Ο στόχος όλων αυτών είναι ξεκάθαρος: να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του Δημήτρη Κουφοντίνα, να τον τιμωρήσουν για την ανυποχώρητη, δίχως ίχνος μεταμέλειας, στάση του όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στο καθεστώς. Θα το επιθυμούσανε πάρα πολύ να του αποσπάσουν, έστω και την ύστατη στιγμή, μια δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης των ιδεών του, των αξιών του αγώνα και της επαναστατικής βίας. Όμως υπολογίσανε στον λάθος άνθρωπο…
Ο Δ.Κουφοντίνας, απέναντι στους εκβιασμούς και την εκδικητική μανία της κρατικής εξουσίας, απαντάει με το ύστατο μέσο αγώνα που έχει ένας κρατούμενος και προχωράει σε απεργία πείνας από τις 2/5, δηλώνοντας ενώπιον των δικαστών: “με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο. Γι’αυτό και εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας”. Με την υγεία του ήδη βαρύτατα κλονισμένη από την περσινή απεργία, ο αγωνιστής θέτει ως ενέχυρο την ίδια του τη ζωή, διεκδικώντας για άλλη μια φορά το αυτονόητο δικαίωμά του σε μια ανάσα ελευθερίας. Σε αυτό τον αγώνα, οφείλουμε να σταθούμε πολύπλευρα και πολύμορφα αλληλέγγυοι, ασκώντας πίεση και παράγοντας άμεσα αποτελέσματα. Η αλληλεγγύη είναι μια αναλλοίωτη επαναστατική αξία και όχι μια ιδεολογική επιταγή που πρέπει να πληρωθεί. Να μην επιτρέψουμε στη Δημοκρατία να εξοντώσει τον Δ.Κουφοντίνα. Να μη μοιραστούμε μια κοινή ήττα, με ολέθριες συνέπειες για τον ίδιο. Να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Να ορθώσουμε αναχώματα στην τρομοκρατία κράτους, αφεντικών και ΜΜΕ.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ
ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ