Από την Ελλάδα έως την Χιλή – Οι εξεγέρσεις του χθες και του σήμερα ενώνουν τις κουκίδες της κοινωνικής ανυπακοής

Στο λυκόφως της δεκαετίας μας, μιας δεκαετίας που συνταράχθηκε από τις εξεγέρσεις της Αραβικής Ανοιξης που σαν ντόμινο εξαπλώθηκαν από την Τυνησία και την Αίγυπτο ως τη Σαουδική Αραβία και το Μπαχρέιν, ένα κομμάτι του πλανήτη βρίσκεται ξανά στις φλόγες της εξέγερσης: Γαλλία, Λίβανος, Ιράκ, Χονγκ Κονγκ, Καταλονία, Εκουαδόρ, Αϊτή, Χιλή… Με διαφορετικά κοινωνικά φόντα, με διαφορετικά κοινωνικά αιτήματα, με τεράστιες χιλιομετρικές αποστάσεις μεταξύ τους, καταπιεσμένοι πληθυσμοί υψώνουν το λάβαρο της εξέγερσης, καταλαμβάνουν δρόμους, αμφισβητούν την καθεστηκυία τάξη που τους καταπιέζει, διασαλεύουν την κοινωνική ομαλότητα. Πάνω από όλα όμως αποδεικνύουν πως η σταθερότητα των κάθε είδους κυριαρχικών μοντέλων εξουσίας είναι εύθραυστη και χρειάζεται μεγάλες δόσεις απροκάλυπτης κρατικής βίας και τρομοκρατίας για να επιβληθεί. Είτε πρόκειται για αυτονομιστικά κινήματα με όλες τις επιμέρους τάσεις και αντιφάσεις τους (Καταλονία, Χονγκ Κονγκ), είτε για μαζικά ξεσπάσματα ενάντια στην απόλυτη εξαθλίωση (Αϊτή), είτε για μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια στην κρατική διαφθορά (Λίβανος), είτε τέλος για μια εναντίωση που ξεκίνησε ενάντια στην επιβολή μέτρων μιας νεοφιλελεύθερης ατζέντας (Γαλλία, Εκουαδόρ, Χιλή) πρόκειται για το κύμα μιας διάχυτης αμφισβήτησης των σύγχρονων όρων καταπίεσης που αρχίζει και εξαπλώνεται στον κόσμο χωρίς κανείς να ξέρει ή να μπορεί να πει που θα ξεσπάσει αύριο το επόμενο κρούσμα κοινωνικής ανταρσίας και ποια αφορμή θα βρει για να εκδηλωθεί.

Εμείς μέσα από τη δική μας πλευρά και μέσα σε όλο αυτό το ευρύ και πολύμορφο μωσαϊκό εξεγέρσεων και κοινωνικών εκτροπών νιώθουμε την κοινωνική ανταρσία που εξυφαίνεται στη Χιλή πιο κοντά στα δικά μας δεδομένα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που όπως και η Χιλή βαρύνεται στο πολύ πρόσφατο παρελθόν της από τη σκιά μιας σκληρής στρατιωτικής δικτατορίας που, όπως και στη Χιλή, είχε την διακριτή υποστήριξη και αρωγή του πιο σημαντικού εταίρου του ΝΑΤΟ , τις ΗΠΑ. Η Ελλάδα διένυσε τη μετάβαση στη νέα εποχή μέσα από μια εικοσαετία σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης της εξουσίας που άλλαξε μερικώς τους όρους του κοινωνικού συμβολαίου σε πολλούς τομείς εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες για το καθεστώς ανάσες ασφαλείας. Μια συνθήκη όμως που άρχιζε να αλλάζει ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 90′ με το κύμα των εκσυγχρονιστικών μεταρρυθμίσεων και που έμελε να τελειώσει με την υπαγωγή της χώρας στην εποπτεία του ΔΝΤ το 2010, όπου κατέστη μέσω της επιβολής σκληρών νεοφιλελευθέρων μέτρων το πειραματόζωο της Ευρώπης σχετικά με την αντοχή ενός πληθυσμού σε τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Η Χιλή από την άλλη υπήρξε ήδη από την εποχή της δικτατορίας το αντίστοιχο πειραματόζωο της Λατινικής Αμερικής, μια συνθήκη που συνεχίστηκε και με την μετάβαση στη αστική δημοκρατία με τα νεοφιλελεύθερα μέτρα να εντείνονται και την εποχή της δικής της μεταπολίτευσης ως και σήμερα.

Και οι δύο χώρες έχουν μια μακρά ιστορία από κινήματα αμφισβήτησης και αντίστασης που έχουν και τον χαρακτήρα της ένοπλης αντιπαράθεσης, ενώ και στις δύο περιπτώσεις μετά το τέλος των δικτατοριών, αναπτύχθηκαν έντονα και πολύ δυναμικά αναρχικά κινήματα τα οποία διαθέτουν και τα ίδια μια ποικιλομορφία τάσεων και μορφών δράσης, καθώς και το δικό τους κόστος αγώνα μετριέται σε νεκρούς και σε μια πληθώρα πολιτικών κρατουμένων. Και στις δύο χώρες τα αναρχικά κινήματα βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος του κοινωνικού ανταγωνισμού αποτελώντας σε μόνιμη βάση τον κυρίως εσωτερικό εχθρό αλλά και δίνοντας το παρόν και σε κάθε ευρύτερη κινητοποίηση κοινωνικών ομάδων όπως μαθητές, φοιτητές, εργάτες κτλ.

Επιπλέον το ξέσπασμα της συγκεκριμένης εξέγερσης στη Χιλή μέσα στην οποία ανεμίζουν ξεκάθαρα και διακριτά τα αναρχικά λάβαρα, με το χαρακτήρα που πήρε και την ένταση και έκταση με την οποία εκδηλώθηκε, μας θυμίζει τον όχι και πολύ μακρινό μας Δεκέμβρη του 2008 όπου και εδώ η εξέγερση που σημειώθηκε ταρακούνησε το εγχώριο σύστημα κυριαρχίας και καταπίεσης με το αναρχικό κίνημα ξανά πρωταγωνιστή των εξελίξεων. Και στις δύο περιπτώσεις, παρά το γεγονός ότι οι αρχικές αιτίες ήταν πολύ συγκεκριμένες, (η αύξηση στις τιμές των ΜΜΜ στη Χιλή και η δολοφονική αστυνομική βία και καταστολή στην Ελλάδα) πολύ σύντομα τα εξεγερτικά γεγονότα ανέδειξαν μια γενικότερη αμφισβήτηση του κοινωνικού συμβολαίου. Και στις δύο περιπτώσεις πέρα από το μίσος για την αστυνομία και τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, υποδομές του αστικού ιστού (και οτιδήποτε φανερώνει την παρουσία μιας κεντρικής εξουσίας στις μητροπόλεις) έγιναν στόχος, ναοί της κατανάλωσης και του εμπορεύματος λεηλατήθηκαν. Είναι λοιπόν οι εικόνες που βλέπουμε από την Χιλή που μας φέρνουν έντονα στην μνήμη εικόνες από το εξεγερμένο μητροπολιτικό τοπίο της Αθήνας και τους εξεγερμένους δρόμους του Δεκεμβρίου του 2008 όπου όπως και τώρα στην Χιλή έτσι και τότε στην Αθήνα οι μαθητές πρωτοστατούσαν στις διαδηλώσεις και στις επιθέσεις ενάντια στους ένστολους φονιάδες, πετώντας πέτρες στα αστυνομικά τμήματα, αναποδογυρίζοντας περιπολικά, καταλαμβάνοντας τα σχολεία τους, κατεβαίνοντας στους δρόμους πίσω από τα φλεγόμενα οδοφράγματα. Είναι εκείνες οι στιγμές όπου νέοι άνθρωποι με δίψα για ζωή αποφασίζουν να διεκδικήσουν την θέση τους μέσα στην ιστορία, ανατρέποντας δεδομένα, εισβάλοντας δυναμικά στο ρου των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, χωρίς την παρουσία οποιασδήποτε κεντρικής πολιτικής δύναμης ή πολιτικού φορέα που να οργανώνει, να καθοδηγεί και να κατευθύνει τα γεγονότα.

Είναι όλοι αυτοί οι κοινοί παρονομαστές που αναγνωρίζουμε στις δυο αυτές εξεγέρσεις. Οι οποίοι μας κάνουν να θεωρούμε ότι η διεθνής αλληλεγγύη στην εξέγερση στη Χιλή βρίσκει νόημα μέσα από την σύνδεση της με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 στην Ελλάδα, βρίσκει νόημα στην προσπάθεια μας να μεταδώσουμε το εξεγερτικό κλίμα της Χιλής και στα δικά μας εδάφη, να μοιραστούμε γεγονότα και εμπειρίες με μαθητές και φοιτητές, να αναλύσουμε κοινές συνθήκες, να εντοπίσουμε τις αποκλίσεις και τις διαφορές.

Είναι ταυτόχρονα και μια ευκαιρία να αναζητήσουμε τρόπους ώστε να απαντήσουμε αποτελεσματικά στις σαρωτικές κατασταλτικές επιθέσεις στα δικά μας εδάφη, να οργανώσουμε τις μαχητικές αντιστάσεις μας, να στείλουμε μηνύματα αγώνα και αλληλεγγύης, να σταθούμε με αξιοπρέπεια απέναντι στην βαρβαρότητα της εποχής μας.

Αυτή την στιγμή οι εξεγερμένοι της Χιλής αντιμετωπίζουν στους δρόμους όλη την “γκάμα” της κρατικής καταστολής, αφού εκτός από τα πολυβόλα και τα δακρυγόνα της αστυνομίας, ο πρόεδρος Πινιέρα αποφασίζει να θέσει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την πόλη του Σαντιάγο, στέλνοντας τανκς στους δρόμους αυτής και εφαρμόζοντας το μέτρο απαγόρευσης της κυκλοφορίας τις βραδινές ώρες. Είναι η πρώτη φορά μετά την πτώση της δικτατορίας του Πινοσέτ στην Χιλή που ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους για να καταστείλει τους διαδηλωτές, ενώ ήδη την στιγμή που μιλάμε υπάρχουν χιλιάδες συλληφθέντες και τουλάχιστον 23 νεκροί (υπάρχουν πηγές που αναφέρουν παραπάνω), οι 4 εκ των οποίων από τα πυρά των μπάτσων ενώ άλλοι πατήθηκαν από οχήματα του στρατού .

Ένα από τα κεντρικά συνθήματα που ακούγεται στους δρόμους της Χιλής είναι ότι “η εξέγερση στη Χιλή δε γίνεται για τα 30 πέσος, αλλά για τα 30 χρόνια”. Θέλοντας να καταδείξει ότι μπορεί η αφορμή της εξέγερσης να ήταν η αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων αλλά οι αιτίες και οι λόγοι βρίσκονται στο ίδιο το σύστημα τα βαθύτερα χαρακτηριστικά του οποίου δεν έχουν αλλάξει μετά την πτώση της δικτατορίας του Πινοσέτ.

Η Χιλή τα χρόνια της δικτατορίας ήταν – πέρα από ένα από τα καταπιεστικότερα κράτη του πλανήτη όσον αφορά τις αστικές “ελευθερίες” – ένα κράτος-πειραματόζωο πάνω στο οποίο εφαρμόστηκαν οι πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Ιδιωτικοποιήθηκαν τα πάντα (με αποκορύφωμα το ασφαλιστικό), εφαρμόστηκαν σκληρά μέτρα δημοσιονομικής σταθερότητας στα πρότυπα του ΔΝΤ με αποτέλεσμα την βίαια ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των πλουσίων και ισχυρών τάξεων, την ένταση των ταξικών αντιθέσεων, την περικοπή των δημόσιων δαπανών, την εκτίναξη της ανεργίας κλπ. Όλα αυτά με την αγαστή συνεργασίας της ομάδας τεχνοκρατών οικονομολόγων (την λεγόμενη σχολή του Σικάγο), οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την σιδηρά πυγμή της δικτατορίας προσπάθησαν να επιβάλλουν τον απόλυτο καπιταλιστικό παράδεισο στη Χιλή.

Η αναφορά μας στα χρόνια της δικτατορίας Πινοσέτ δεν είναι τυχαία. Αν κανείς θέλει να αναζητήσει τις αιτίες πίσω από την εξέγερση στην Χιλή, μπορεί να κοιτάξει την πραγματικότητα που βιώνουν οι φτωχοί και οι αποκλεισμένοι. Παρά τη μετάβαση στην αστική δημοκρατία και στις κατ’ επίφαση ελευθερίες που αυτή προσφέρει ο πυρήνας της οικονομικής πολιτικής που υιοθετήθηκε από τον Πινοσέτ έμεινε ίδιος και απαράλλαχτος, ενώ είναι κοινή διαπίστωση ότι το καθεστώς του Πινιέρα έχει άμεσες διασυνδέσεις με την δικτατορία του Πινοσέτ. Οι βασικοί τομείς της οικονομίας είναι όλοι σε ιδιωτικά χέρια, το ασφαλιστικό Πινοσέτ (το ίδιο που θέλει να εφαρμόσει και η κυβέρνηση της ΝΔ στην Ελλάδα) το οποίο επιβάλλει σε κάθε εργαζόμενο/η να δίνει το 10% του μισθού του σε 6 ασφαλιστικά μονοπώλια εφαρμόζεται ακόμα, το 54% του πληθυσμού αμοίβεται με 440 Ευρώ το μήνα κατά μέσο όρο από τα οποία πρέπει να δίνει το 1/6 για τις μετακινήσεις του από και προς τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Και όλα αυτά ενώ όλοι οι δείκτες παρουσιάζουν τη Χιλή ως μια από τις πλουσιότερες χώρες στη Λατινική Αμερική με 2% πληθωρισμό και “ανάπτυξη” που αναμένεται να φτάσει στο 2,5% του ΑΕΠ. Άλλο ένα παράδειγμα πως οι δείκτες ανάπτυξης των κρατών δεν είναι παρά οι δείκτες κερδοφορίας του κεφαλαίου και δεν έχουν το παραμικρό αντίκρισμα στις ζωές των από τα κάτω που συνεχώς υποτιμούνται από τις επιταγές της σύγχρονης οικονομικής δικτατορίας.

Πέρα από τις αιτίες που αναφέραμε δεν πρέπει να ξεχνάμε το ισχυρό αναρχικό κίνημα της Χιλής. Αναρχικές ομάδες, καταλήψεις, οργανώσεις αντάρτικου πόλης, δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές, διασύνδεση με τους αγώνες Γης (συγκεκριμένα με των Mapuche) κ.α. δημιουργούν ένα θετικό έδαφος μέσα στο οποίο έγινε πραγματικότητα ο αγώνας να εξελιχθεί από μία επιμέρους διαμαρτυρία για τις αυξήσεις στα εισιτήρια σε γενικευμένη εξέγερση ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς Πινιέρα αλλά και στις σάπιες καπιταλιστικές αξίες γενικότερα. Εν ολίγοις τα σημερινά εξεγερσιακά γεγονότα δεν συνέβησαν έτσι ξαφνικά, αντιθέτως “πατάνε” πάνω στις δεκάδες στιγμές ανταρσίας του παρελθόντος. Στις εκτεταμένες συγκρούσεις ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Πινιέρα το 2011. Στις συχνές συγκρούσεις αναρχικών και νεολαίων με τις δυνάμεις καταστολής έξω από τα πανεπιστήμια. Στις δεκάδες επιθέσεις ομάδων άμεσης δράσης. Στις ένοπλες απαλλοτριώσεις ναών του κεφαλαίου από αναρχικούς συντρόφους. Στις απεργίες πείνας των αξιοπρεπών αιχμαλώτων στα Χιλιανά κολαστήρια. Στους αγώνες των Mapuche για Γη και Ελευθερία ενάντια στο κράτος και τις πολυεθνικές εταιρείες που λυμαίνονται τις εκτάσεις τους. Στις μαχητικές διαδηλώσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια. Να λοιπόν που η οργάνωση, οι συγκρούσεις, οι υποδομές και κυρίως η μαχητικότητα και η αποφασιστικότητα πέρα από το να κρατάνε “τη φλόγα αναμμένη” δημιουργούν το κατάλληλο έδαφος για να πραγματωθούν τα μεγάλα εξεγερσιακά γεγονότα που όλοι επιθυμούμε.

Ως αναρχικοί αγωνιστές στηρίζουμε έμπρακτα τους αγώνες των καταπιεσμένων σε όλο το πλανήτη ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η Χιλή όπου υπάρχει παρουσία ισχυρού και μαχητικού αναρχικού κινήματος (σε κόντρα με τον εναλλακτισμό και τον δικαιωματισμό που δυστυχώς επικρατεί στο κίνημα σε άλλες χώρες) και κάνουμε πράξη το πρόταγμα για αλληλεγγύη μεταξύ όσων αγωνίζονται ενάντια στα κράτη, την εξουσία και τον καπιταλισμό. Να συνδέσουμε το νήμα που ενώνει την εξεγερμένη Χιλή με την αναρχική αντίσταση στα δικά μας εδάφη. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους των εξεγερμένων είναι η μη διεθνοποίηση της αντίστασης και το πέρασμα της στην λήθη. Ας μη το επιτρέψουμε.

Να συνδέσουμε τις εξεγέρσεις του χθες με αυτές του σήμερα.

Μαχητική αλληλεγγύη σε όσους/οσες βρίσκονται στους δρόμους της αντίστασης, οπλίζουν τις επιθυμίες τους, υψώνουν το ανάστημα τους ενάντια σε κράτη και καπιταλισμό.

Πορεία Αλληλεγγύης στους/στις Εξέγερμένους/ες στην Χιλή – Πέμπτη 28 Νοεμβρίου στις 18.00 στο Μοναστηράκι

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους εξεγερμένους της Χιλής

Κείμενο Χιλής για την πορεία (pdf)

Συνολική ενημέρωση για την υπόθεση Leroy Merlin

Τα γεγονότα.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 12/7, στο κατάστημα της γαλλικής πολυεθνικής «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς, μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων συνολικής αξίας 180 ευρώ στέκεται η αφορμή ώστε να διαμορφωθεί ένα κακοστημένο σενάριο «ληστρικής κλοπής από κοινού» μετά από μια σειρά εργοδοτικών, διωκτικών και εισαγγελικών μεθοδεύσεων. Οι δύο «δράστες», ο Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. αφού γίνονται αντιληπτοί από τους securitάδες του καταστήματος, οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι ασφαλείας»- που διαθέτουν όλες οι μεγαλοεταιρείες για περιπτώσεις που πιάνουν ανθρώπους να αφαιρούν προϊόντα ανάγκης για την επιβίωση τους- με σαφή σκοπό να «επιλυθεί το ζήτημα» με την απόδοση του χρηματικού αντιτίμου των εμπορευμάτων.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, και ανάλογα με την τακτική της κάθε εταιρείας, απαιτείται από τους «δράστες» το χρηματικό αντίτιμο ενώ τους ασκείται ψυχολογική (ενίοτε και σωματική) πίεση ώστε να μην επαναλάβουν το «φοβερό» αδίκημα της προσπάθειάς τους να επιβιώσουν με τους πενιχρούς μισθούς που λαμβάνουν ή όντας άνεργοι. Μια πράξη στην οποία καθημερινά και διαχρονικά χιλιάδες προλετάριοι προσφεύγουν ή επιλέγουν για την επιβίωσή τους, μια πράξη που έχει διαδοθεί ακόμη περισσότερο στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι, βέβαια, λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες φτωχοδιάβολοι σέρνονται στα δικαστήρια για αφαίρεση ειδών πρώτης ανάγκης ή για λίγα ευρώ με σκοπό τον παραδειγματισμό χιλιάδων άλλων. Ως εδώ, φαίνεται πως πρόκειται για ένα κοινό συμβάν «απλής απόπειρας κλοπής» από τα εκατοντάδες καθημερινά σε αλυσίδες σουπερμάρκετ και μεγάλα καταστήματα.

Εν προκειμένω, η εξόφθαλμα «παράνομη» αλλά ουσιαστικά ανήθικη και απάνθρωπη κράτηση των δύο συντρόφων στο δωματιάκι ασφαλείας της Leroy Merlin παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν η εταιρεία security OVIT A.E μετέρχεται αναβαθμισμένες ανακριτικές μεθόδους και εκβιασμούς ώστε να πετύχει διαφορετικούς σκοπούς από τους «συνηθισμένους». Αρχικά, οι κάμερες ασφαλείας του καταστήματος καταγράφουν την συνομιλία και την εξυπηρέτηση του Χ.Κορτέση από συγκεκριμένο εργαζόμενο της εταιρείας, με τον όποιο συνδέεται και με προσωπική-πολιτική γνωριμία και φιλία. Ο σύντροφος εργαζόμενος Γιάννης Α., εργάζεται στην εταιρεία για πάνω από 6 χρόνια και έχει ενεργή πολιτική-συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του εμπορίου ως απεργός, ως αλληλέγγυος στους συναδέλφους του μέσα στον χώρο εργασίας του, όντας και μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, καθώς και μέσα από την συμμετοχή του σε εργατικές συλλογικότητες βάσης και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, ευρύτερα. H στάση του αυτή είναι αρκετή ώστε η εταιρεία να τον στοχοποιήσει για την συνδικαλιστική του δράση και να επιχειρήσει με διάφορες μεθόδους να τον εξοντώσει.

Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο, στήνεται αρχικά η επιχείρηση στιγματισμού και ενοχοποίησης του εργαζόμενου από την διεύθυνση της Leroy Merlin σε συμπαιγνία με την εταιρεία security OVIT A.E.Ενώ το ζήτημα της κλοπής φαινόταν να διευθετείται με τον «τυπικό τρόπο» (της άμεσης επιστροφής των προϊόντων και της καταγραφής του περιστατικού), η εταιρία security OVIT, καθ’ υπόδειξη της εργοδότριας εταιρείας Leroy Merlin, αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι τακτική. Από την μία, δεν επιτρέπει στους «δράστες» να φύγουν όταν φίλοι και σύντροφοι τους ήρθαν να καταβάλλουν το ποσό της αξίας των προϊόντων και από την άλλη, εκβιάζουν τον σύντροφο εργαζόμενο να υποβάλει την παραίτησή του λόγω της δήθεν συμμετοχής του στο περιστατικό.

Συγκεκριμένα,ο υπεύθυνος και συν-ιδιοκτήτης της εταιρείας security OVIT Δρίβας, ο οποίος φτάνει εσπευσμένα στο κατάστημα για να διαχειριστεί προσωπικά την «υπόθεση», κατά την ομηρία των 2 συντρόφων στο «δωματιάκι ασφαλείας» για 2 ώρες, τους υποδεικνύει να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση με την οποία θα υποδείκνυαν ως συνεργό τους τον εργαζόμενο Γιάννη Α. στο περιστατικό της κλοπής. Στην άρνηση των 2 συντρόφων, ο Δρίβας απαντά με απειλές, βρισιές και με άσκηση σωματικής βίας εναντίον τους με την ανοχή της Leroy Merlin. Ταυτόχρονα, αποδέκτες απειλών και βρισιών από τους securitάδες γίνονται και οι σύντροφοι που βρίσκονταν έξω από το κατάστημα με σκοπό να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να διαμαρτυρηθούν για τις μεθοδεύσεις του Δρίβα. Μετά από 2 ώρες εκβιασμών και απειλών, μέσα σε μια συνθήκη ιδιότυπου βασανισμού με τραμπουκισμούς, κεφαλοκλειδώματα και ψυχολογικό εκβιασμό προς τον Κορτέση με αφορμή το καθεστώς αναστολής ποινής στο οποίο βρίσκεται, οι σύντροφοι καταφέρνουν να απεμπλέξουν τους δύο ανθρώπους από την παράνομη ομηρία τους και αποχωρούν.

Λίγη ώρα πριν, σε άλλο όροφο του καταστήματος, ο εργαζόμενος Γιάννης αρνείται να ενδώσει στους εκβιασμούς της εργοδοσίας για παραίτηση, υπερασπιζόμενος την θέση εργασίας του, την συνδικαλιστική-αγωνιστική του δράση, καθώς και την φιλική-συντροφική του γνωριμία με τον Χ.Κ. Μάλιστα, επί τόπου καλείται στην ασφάλεια Πειραιά για να καταθέσει ως μάρτυρας για το περιστατικό, όπως και συμβαίνει.

Η υπόθεση παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν οι αστυνομικές αρχές «ανακαλύπτουν» πως ένας εκ των δύο εμπλεκόμενων είναι ο Χριστόφορος Κορτέσης. Ένας αναρχικός με πολύχρονη συμμετοχή στους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες, που βρίσκεται σε καθεστώς «αναστολής ποινής» για την κατηγορία και, εντέλει, καταδίκη του για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Ο σύντροφος το απόγευμα της επόμενης μέρας, Σάββατο 13/7, συνελήφθη στο κέντρο της Αθήνας από ασφαλίτες και η μεταφορά του με περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ στην ασφάλεια Πειραιά διαρκεί παραπάνω από 1 ώρα, γίνεται με κουκούλα στο κεφάλι και χειροπέδες στα χέρια ενώ ο σύντροφος ξυλοκοπείται με γροθιές στο πρόσωπο και όλο το σώμα. Το ίδιο βράδυ, γίνεται αιφνιδιαστική έρευνα στο σπίτι του στην Κυψέλη, και κάποια κομμένα κουρτινόξυλα στοιχειοθετούν την κατηγορία της οπλοκατοχής!

Οι ανακριτικές διαδικασίες, οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και το διογκωμένο κατηγορητήριο.

Την Κυριακή 14/07, ο σύντροφος Χριστόφορος Κορτέσης οδηγείται στην εισαγγελία Πειραιά στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας, με 3 πλημμεληματικές κατηγορίες (κλοπή, παράνομη χρήση βίας και σωματικές βλάβες). Η εισαγγελέας Αγγελούδη βασιζόμενη στις καταθέσεις των seuritάδων και, κυρίως, στη μακροσκελή κατάθεση του Δρίβα, απλώς ανακοινώνει μετά από 1,5 ώρα την αναβάθμιση και διόγκωση του κατηγορητηρίου στη κακουργηματική δίωξη της «ληστρικής κλοπής από κοινού», και παραπέμπει τον σύντροφο σε ανακριτή. Πρόκειται για την πρώτη συνειδητή πράξη διόγκωσης και διεύρυνσης του κατηγορητηρίου με σκοπό την εξόντωση και την ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Η εισαγγελέας Αγγελούδη αναβαθμίζοντας την κατηγορία σε «ληστρική κλοπή από κοινού» βάζει τα θεμέλια για την εκ νέου προφυλάκιση του συντρόφου Χ.Κ., ενώ διευρύνει τις διώξεις σε άλλα 6 πρόσωπα: η ίδια απαγγέλει την κατηγορία της «άμεσης συνέργιας σε ληστρική κλοπή» στον εργαζόμενο Γιάννη Α. ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν απλός μάρτυρας, ενώ για «υπόθαλψη εγκληματία» κατηγορούνται και οι 4 σύντροφοι-ισσες που έσπευσαν στο κατάστημα της Leroy Merlin να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να βάλουν τέλος στην ιδιότυπη αιχμαλωσία τους δημοσιοποιώντας τα γεγονότα.

Την Τρίτη 16/7 ο σύντροφος Χ.Κ. οδηγείται στον ανακριτή για ν’ απολογηθεί. Οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και ακροβασίες επικυρώθηκαν και από τον ανακριτή, ο οποίο αποφάσισε την προφυλάκιση του συντρόφου. Σε μια διαδικασία που κράτησε 3 ολόκληρες ώρες, ο Χ.Κ. αποδέχεται την κατηγορία της απόπειρας κλοπής αντικειμένων χρήσιμων στην εργασία του, καθαρά για βιοποριστικούς λόγους και αρνείται κατηγορηματικά τόσο την άμεση συνέργια του εργαζόμενου Γ.Α., όσο και τις μαρτυρίες των σεκιουριτάδων της OVIT σχετικά με τη χρήση βίας που «οδήγησε» τον εισαγγελέα να αναβαθμίσει το κατηγορητήριο. Στην μακρά ανακριτική διαδικασία, ο ανακριτής Παντελίδης επέμεινε σε ερωτήσεις φρονηματικού χαρακτήρα αναφορικά με την πολιτική ταυτότητα και δράση του συντρόφου: την άποψή του για τη χρήση βίας, τον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης μιας αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας, αν η συλλογικότητα που συμμετέχει συνδέεται με τον «Επαναστατικό Αγώνα» και αν χρηματοδοτείται από παράνομες ενέργειες. Μάλιστα, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εδώ και 1,5 χρόνο τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αθηνών εναντίον του συντρόφου για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης, ο σύντροφος υποστήριξε τις πολιτικές αρχές και θέσεις του, αρνούμενος κατηγορηματικά από την πρώτη στιγμή να καταδείξει τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους. Παράλληλα, προσπάθησε να αποδομήσει το αναβαθμισμένο κατηγορητήριο και να αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο οι κατηγορίες μία προς μία συνθέτουν ξεκάθαρα το πλαίσιο της πολιτικής του δίωξης. Μάλιστα, καταγγέλθηκε επανειλημμένως η χρήση βίας από τον Δρίβα και τους securitαδες καθόλη την διάρκεια της «ομηρίας» του συντρόφου ενώ καταρρίφθηκε μονομιάς η γελοία κατηγορία της «ληστρικής κλοπής» αφού σε κανένα σημείο της υπόθεσης δεν προέκυψε η αφαίρεση προϊόντων μιας και τα δήθεν «κλοπιμαία» παραδόθηκαν επί τόπου στην εταιρεία security, εκδόθηκαν παραστατικά πληρωμής και, εντέλει, βρέθηκαν…στην Ασφάλεια Πειραιά (!).

Την Πέμπτη 18/7 πέρασε από ανακριτική διαδικασία ο σύντροφος εργαζόμενος στα Leroy Merlin, Γιάννης Α. O σύντροφος ανέδειξε την στοχοποίηση και την απόπειρα ενοχοποίησής του από την εργοδότρια εταιρία Leroy Merlin και την εταιρία security OVIT που απορρέει από την πολυετή συνδικαλιστική του δράση. Παράλληλα, κατέθεσε έγγραφο της εργοδότριας εταιρείας το οποίο βεβαιώνει ότι ουδέποτε έχει απασχολήσει ή του έχει κοινοποιηθεί οποιαδήποτε αναφορά γύρω από περιστατικά κλοπής, αποδομώντας έτσι τις μεθοδεύσεις του επικεφαλής της OVIT A.E, Δρίβα, αλλά και της εισαγγελίας. Υπερασπίστηκε στο ακέραιο την συντροφική σχέση του με τον Χ.Κ, αρνούμενος οποιαδήποτε εμπλοκή του στην υπόθεση. Τέλος, κατέθεσε ότι η πολιτική του γνωριμία και οι προσωπικές του σχέσεις με τον Χ.Κ είναι γνωστές και καταγεγραμμένες στους φακέλους των διωκτικών αρχών αφού ο ίδιος έχει παραστεί 2 φορές ως πολιτικός μάρτυρας υπεράσπισης του Χ.Κ. στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού όπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα το φακέλωμα των παρευρισκομένων και εμπλεκομένων σε δίκες αγωνιστών και πολιτικών κρατουμένων. Με το πέρας της διαδικασίας, ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους.

Στον ανακριτή παρουσιάστηκε στις 26/7 και ο σύντροφος Θύμιος Α. που ήταν μαζί με τον Χ.Κορτέση στο περιστατικό και έτσι μετά την ταυτοποίησή του αλλά και του Παύλου Χ. μετά από «ανώνυμο τηλεφώνημα» στη ΓΑΔΑ, καλέστηκαν και οι δύο να απολογηθούν για την υπόθεση στις 29/7. Άπο την πλευρά των διωκτικών αρχών, το μοτίβο παραμένει παραπλήσιο με παρελκυστικές ερωτήσεις, άλλοτε με επίταση και σε άλλες περιπτώσεις με χαλαρές νουθεσίες, που κατά κύριο λόγω αφορούν την πολιτική δραστηριότητα των συντρόφων και την γνωριμία τους με τον Χ.Κ. όπως και την πολιτική τους θέση πάνω σε ζητήματα όπως η άσκηση πολιτικής βίας και η κλοπή προϊόντων.

Και οι 2 επέλεξαν να παρουσιαστούν στον ανακριτή ώστε να ρίξουν φως στις σκοτεινές μεθοδεύσεις της Leroy Merlin-OVIT A.E καθώς και να βάλουν φρένο στην επιχείρηση εξόντωσης 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων μέσα από στημένα και αναβαθμισμένα κατηγορητήρια. Ο Θύμιος Α. περιέγραψε τα πραγματικά γεγονότα σε αντιδιαστολή με την ενορχηστρωμένη κατάθεση του Δρίβα αναφέροντας τα πραγματικά κίνητρα της ειδικής και βίαιης τακτικής της εταιρείας security με σκοπό να ενοχοποιηθεί ο ίδιος καθώς και να στηθεί όλο το κατασταλτικό σενάριο εναντίον άλλων 6 ανθρώπων. Ο Παύλος Χ. έκανε μια πολιτική κατάθεση σχετικά με την υπόθεση που κινήθηκε στα πλαίσια της δημόσιας τοποθέτησής του για την υπόθεση και επικεντρώθηκε στην διασαφήνιση των γεγονότων και την εμπλοκή του. Στάθηκε στη γελοία μέθοδο της αντιτρομοκρατικής, αυτή του «ανώνυμου τηλεφωνήματος», η οποία δήθεν οδήγησε στην «ταυτοποίησή» του ως εμπλεκομένου στο περιστατικό αντιπαραβάλλοντας την αυτονόητη και δημόσια καταγεγραμμένη από δεκάδες κάμερες και φυσικά πρόσωπα, αλληλέγγυα στάση του απέναντι στους 2 συντρόφους που βρισκόντουσαν όμηροι στα χέρια μερικών αφιονισμένων securitάδων που βαφτίστηκε ως «υπόθαλψη εγκληματία». Και οι 2 αποδόμησαν με την σειρά τους το διάτρητο κατηγορητήριο και κατέδειξαν πώς μια προς μία οι κατηγορίες συνθέτουν με ξεκάθαρους όρους το πολιτικό πλαίσιο της δίωξης όλων των εμπλεκόμενων. Παράλληλα και οι δύο σύντροφοι αρνήθηκαν να κατονομάσουν τους αλληλέγγυους που συνέδραμαν για λόγους αρχής. ο σύντροφος Παύλος Χ. αφέθηκε χωρίς περιοριστικούς όρους ενώ στον σύντροφο Θύμιο Α. επεβλήθησαν οι περιοριστικοί όροι της παρουσίας στο Α.Τ 2 φορές το μήνα καθώς και η απαγόρευση εξόδου από την χώρα.

Ήδη, ο σύντροφος Χ.Κορτέσης έχει προσφύγει ενάντια στην απόφαση προσωρινής κράτησής η οποία αναμένεται να εξεταστεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Κάποια πολιτικά συμπεράσματα

Δεν θα βάλουμε τα κέρδη των αφεντικών πάνω από τις ζωές και τις ανάγκες μας, πάνω από την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας. Η γαλλική πολυεθνική εταιρεία Leroy Merlin φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα: για την στοχοποίηση ενός αγωνιζόμενου εργάτη, για την προφυλάκιση ενός αναρχικού αγωνιστή, για την δικαστική και διωκτική ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Και το κατηγορητήριο για το οποίο θα απολογηθεί η συγκεκριμένη πολυεθνική στον κόσμο του αγώνα, στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στη δικτατορία των αφεντικών, είναι βαρύ και διευρυμένο. Θα απολογηθεί για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά στα καταστήματά της που κοστίζουν ανυπολόγιστα στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα εκατοντάδων εργαζομένων σ’ αυτήν. Θα απολογηθεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που’ χει μαζί με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας για χιλιάδες εργαζόμενους-ες στο εμπόριο και ευρύτερα. Θα απολογηθεί για την επιβολή 9ωρου εργασίας σε εργαζόμενούς της, για την απόλυση εργαζόμενης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας από το κατάστημα του αεροδρομίου για δήθεν «μειωμένη απόδοση», για τη συνεργασία της με δουλεμπορικές εταιρίες πχ.Man Power και την εκμετάλλευση δεκάδων ενοικιαζόμενων σκλάβων στα κάτεργά της, για την εξώθηση σε παραίτηση εργαζομένων με σκοπό να προσληφθούν νέοι και «φτηνότεροι» στη θέση τους. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε πίσω από την δήθεν «ανθρωποκεντρική φυσιογνωμία» της ούτε πίσω από τη μη άσκηση μήνυσης από την πλευρά της στους εμπλεκόμενους στο συγκεκριμένο περιστατικό. Η πρόθεσή της να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική-πολιτική δράση και να παραδειγματίσει το σύνολο του προσωπικού της μέσα από τον στιγματισμό του, καθώς και η εμμονή της να υπερασπιστεί προϊόντα αξίας 180 ευρώ με κάθε «θεμιτό ή αθέμιτο» μέσο, έδωσε πάτημα στην αστυνομική-δικαστική συμμορία να στήσει ένα διογκωμένο ποινικό σενάριο με δήθεν κλοπιμαία, συμμορίες, εγκληματίες και ομάδες υπόθαλψής τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια περιστατικά εργοδοτικής τρομοκρατίας και στοχοποίησης εργαζομένων για δήθεν κλοπές ή απώλειες εμπορευμάτων/χρημάτων με σκοπό την παραίτησή ή την απόλυσή τους είναι καθημερινά σε μια σειρά εργασιακών χώρων, στα ταμεία, στους διαδρόμους ή τις αποθήκες τους. Η μνήμη μας δεν μπορεί να μην σταθεί στον 49χρονο συνάδελφο Σ.Β στα Praktiker στο Αιγάλεω που αυτοκτόνησε τον Φλεβάρη του 2014 επειδή κατηγορήθηκε για κλοπή και πιέστηκε από την εργοδοσία να υπογράψει την παραίτησή του μετά από 12 χρόνια δουλειάς.

Η διεύθυνση της Leroy Merlin έχει βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της στην υπόθεση αυτή και η υπογραφή αυτή δεν σβήνεται με όποια παρελκυστική πολιτική και αν καταφύγει για να διαφυλάξει τα κέρδη της. Όσο αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς θα μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Οι λογαριασμοί τους και οι λογαριασμοί μας, λοιπόν.

Απέναντι στα αφεντικά, μίσος ταξικό. Ενάντια τους ρουφιάνους τους, κανένα ελαφρυντικό!Η εταιρεία security OVIT A.E φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα. Κατά παραγγελία της Leroy Merlin, επιχείρησε να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική δράση «φορώντας» του την κατηγορία της συνέργειας σε κλοπή και μετήλθε κάθε μέσου ώστε να το επιτύχει τιμώντας το παχυλό οικονομικό συμβόλαιό της μ’ αυτήν. Άραγε ποια ρήτρα αυτού του συμβολαίου και ποιό είναι το οικονομικό bonus για την OVIT και την κάθε εταιρεία security ώστε να επιδιώξει με τόση επιμονή κάτι τέτοιο και μάλιστα υπό την άμεση καθοδήγηση και εμπλοκή ενός εκ των συν-ιδιοκτητών της, του πρώην καραβανά του ελληνικού στρατού κ. Κωνσταντίνο Δρίβα; Και η «παραγωγή έργου με απτές αποδείξεις» για την Leroy Merlin, ήταν η κατάλληλη εντολή ώστε ο Δρίβας να ξεδιπλώσει όλη την πολύχρονη επαγγελματική του πείρα γύρω από την άσκηση ειδικών ανακριτικών μεθόδων και βασανιστηρίων την οποία διδάχτηκε κατά την εκπαίδευσή του ως λοχαγός του ελληνικού στρατού σε ειδικά σεμινάρια άντλησης και διαχείρισης στρατιωτικών πληροφοριών κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, διδάσκει στο προσωπικό της εταιρείας του αλλά και ευκαιριακά σε μερικά Ι.Ε.Κ, και ασκεί ως συν-ιδιοκτήτης και επικεφαλής της εταιρείας OVIT A.E. έχοντας μια σειρά εργολαβιών με δημόσιους/ιδιωτικούς φορείς. Το βιογραφικό αυτού του επαγγελματία βασανιστή και ρουφιάνου είναι αρκετό ώστε να εξηγηθούν οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι τραμπουκισμοί, τα κεφαλοκλειδώματα και κάθε μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας που άσκησε ο ίδιος ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ στο δωματιάκι ασφαλείας του καταστήματος επί 2 ώρες στους 2 συντρόφους ώστε να επιτύχει την αποστολή του.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ιδιωτικές εταιρείες security και το ευρύτερο σύμπλεγμα ιδιωτικών εταιρειών που εμπορεύονται το «αγαθό» της ασφάλειας στα καπιταλιστικά κράτη αποτελούν ένα πολύτιμο εφεδρικό στρατό ρουφιάνων και εντολοδόχων των απανταχού αφεντικών με σαφή αντεργατική αποστολή. Δεν υπάρχουν μόνο για να περιφρουρούν τις περιουσίες και τις ιδιοκτησίες, τα εμπορεύματα και τα κέρδη των αφεντικών αλλά και να ρουφιανεύουν και να εξοντώνουν όσους εργαζόμενους-ες μπαίνουν στο μάτι των αφεντικών. Γι’ αυτό και παραδοσιακά οι securitαδες σε κάθε χώρο εργασίας είναι μισητοί στους εργαζόμενους και σε περιόδους κοινωνικής έντασης παίρνουν ανοιχτά το ρόλο των απεργοσπαστικών μηχανισμών. Κι αυτή η θεμελιώδης φυσιογνωμία τους είναι που τους καθιστά αναπόσπαστο στοιχείο και σύμμαχο της κρατικής καταστολής και των μηχανισμών της. Γι’ αυτό και η κατάθεση του Δρίβα είναι αρκετή ώστε να συγκροτηθεί το ευφάνταστο εισαγγελικό σενάριο, γι’ αυτό και ο Δρίβας σουλάτσαρε στην Ασφάλεια Πειραιά σα να’ναι το 2ο σπίτι του περιφέροντας την φωτογραφία του Χρ.Κορτέση στο κινητό του και επιδεικνύοντας την σε κάθε διερχόμενο μπάτσο. Και όλα αυτά λίγες μέρες πριν η «κοινή γνώμη» της χώρας σειστεί από το «πολιτικό σκάνδαλο» που προκάλεσε η τοποθέτηση του πρώην επικεφαλής της εταιρείας security G4S, Π.Κοντολέων, στην θέση του διοικητή της Ε.Υ.Π. Με αφορμή την υπόθεση Leroy Merlin-ΟVIT A.E, το είπαμε και το ξαναλέμε: αφεντικά, ρουφιάνοι, κρατικοί μηχανισμοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί! Και ήρθε το ίδιο το κράτος να μας απαντήσει θετικά, βάζοντας τους όλους στο ίδιο…μαγαζί! Και είναι τέτοια η ανυποληψία των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας που η παραπάνω πράξη είτε καταγγέλλεται ως «ιδιωτικοποίηση της εθνικής ασφάλειας» είτε επιβραβεύεται ως «καινοτόμα σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα»; Από την πλευρά μας, θα παραμείνουμε στην ουσία: όταν η απάντηση είναι η ασφάλεια, η ίδια η ερώτηση βρωμά ολοκληρωτισμό…

Η σύλληψη και ο βασανισμός του Χ.Κορτέση από τα ανδρείκελα της ΕΛ.ΑΣ, η ενορχηστρωμένη αναβάθμιση του κατηγορητηρίου απέναντι σε 7 αγωνιζόμενους ανθρώπους, το ξεθάψιμο της γελοίας μεθόδου του «ανώνυμου τηλεφωνήματος» από την Αντιτρομοκρατική για την δήθεν ταυτοποίηση του συντρόφου Παύλου Χ. και η εντέλει προφυλάκιση του Χ.Κ αποκαλύπτουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών απέναντι σε ανθρώπους με πολυετή αγωνιστική δράση στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και στο ευρύτερο αναρχικό κίνημα συγκεκριμένα. Το ίδιο το σκεπτικό της προφυλάκισης του Χ.Κορτέση που εκδόθηκε από την εισαγγελέα Καμηλιάρη και τον ανακριτή Παντελίδη είναι αποκαλυπτικό των κινήτρων και των επιδιωκόμενων στόχων τους. Σ’ αυτό αναφέρεται ότι υπάρχει κίνδυνος (αναφερόμενοι στον Χ.Κ) να επαναλάβει αντίστοιχες πράξεις, ότι είχε «αναπτύξει υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως εγκλημάτων κλοπής και ληστείας με επιθέσεις απρόκλητες από κοινού, χρήση βίας και απειλών», ότι είχε «άμεση επικοινωνία με έτερα πρόσωπα για την παροχή άμεσης συνδρομής με ένα δίκτυο διαθέσιμων δραστών», «με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό» και θεωρήθηκε πιθανόν να διαπράξει αντίστοιχες ενέργειες «εν όψει της οικονομικής αδυναμίας του για την αποκομιδή επαρκούς εισοδήματος βιοπορισμού». Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την προηγούμενη καταδίκη του για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση», έστησαν το πέπλο κάτω από το οποίο κρύβεται η στοχευμένη απόπειρα πολιτικής και φυσικής εξόντωσης ενός αναρχικού.

Είναι ξεκάθαρα τα χαρακτηριστικά της απόφασης προφυλάκισης του Χ.Κ. και εμπίπτουν στα εξής:

Α) Στην φρονηματική δίωξη του συντρόφου με όρους ιδιώνυμου με σκοπό την πολιτική και φυσική του εξόντωση

Β) Στην ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση της φτώχειας ως συνθήκης που γεννά το έγκλημα

Γ) Στην ποινικοποίηση των φιλικών και συντροφικών σχέσεων και της αλληλεγγύης ως υπόθαλψη εγκληματιών

Η καταδίκη του Χ.Κ από ειδικό δικαστήριο για συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», παρά την άρνηση των κατηγοριών, καθώς και η διαρκής δραστηριοποίησή του στον αναρχικό χώρο και τους ευρύτερους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες, τον καθιστούν μόνιμο στόχο του κράτους και των μηχανισμών του. Και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους έχουν πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς με τους δηλωμένους εχθρούς τους και με αγωνιστές που εδώ και χρόνια δίνουν μάχες σε κάθε πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Είναι ξεκάθαρο πως στο πρόσωπο του Χριστόφορου επιβάλλεται για άλλη μια φορά το καθεστώς του ιδιώνυμου στους αναρχικούς. Καθεστώς που όλο και διευρύνεται, ενσωματώνοντας όχι μόνο αγωνιστές και κινήματα με δηλωμένη αντισυστημική δράση, αλλά και ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες που βαφτίζονται ανεπιθύμητες ή επικίνδυνες (πχ.ρομά, οροθετικές, μετανάστες) για την κανονικότητα που επιβάλλει η κυριαρχία κράτους και αφεντικών.

Πέρα από την εκδικητική στάση του κράτους μέσω της φυλάκισης αγωνιστών, ο Χ.Κ είναι ένας από τους πολιτικούς κρατούμενους στον οποίο επιβλήθηκε το μέτρο της δέσμευσης των προσωπικών λογαριασμών (η εφαρμογή του οποίου περιλαμβάνεται στα μέτρα των διατάξεων του «αντιτρομοκρατικού» 187α), γεγονός που δυσχεραίνει τον βιοπορισμό τους. Η συνθήκη αυτή ενώ αναγνωρίστηκε ως τέτοια από το δίδυμο ανακριτή-εισαγγελέα ταυτόχρονα βαφτίστηκε ως η αιτία που μπορεί να επαναληφθούν αδικήματα που’χουν να κάνουν με κλοπή. Μ’ αυτά τα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα της αστικής δικαιοσύνης, το θύμα βαφτίζεται θύτης και ο φτωχός, εγκληματίας. Συνειδητά, το δίδυμο εισαγγελέα-ανακριτή γίνεται ο αποκλειστικός απολογητής της συστημικής αδικίας και ανισότητας την οποία περιφρουρούν με τη νομική τους γλώσσα και επιστήμη. Και όλα αυτά με φόντο την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και την επιχείρηση ποινικοποίησης με πιο σκληρούς όρους της ευρέως διαδεδομένης κοινωνικής πρακτικής της απαλλοτρίωσης στην οποία καταφεύγουν από ανάγκη ή επιλογή χιλιάδες προλετάριοι ως αναγκαίο μέσο επιβίωσής τους, ενώ παράλληλα το ίδιο το πολιτικό πρόταγμα της απαλλοτρίωσης διατηρεί ακέραια την επικαιρότητά του σε μια περίοδο ακραίας καταλήστευσης των «από κάτω» της κοινωνίας. Επιχείρηση που επιδιώκει να μετατρέψει την φτώχεια σε φυσικό φαινόμενο που γεννά το έγκλημα, τους φτωχούς σε φύσει και θέσει εγκληματίες και την κρατική οργάνωση και κυριαρχία ως υπερασπιστή της κοινωνίας απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Αυτός είναι ο οργανωμένος ιδεολογικός καθαγιασμός της ταξικής ανισότητας, της εκμετάλλευσης και αδικίας την οποία φτύσανε σε μερικές γραμμές εισαγγελέας και ανακριτής για να δικαιολογήσουν την εξόντωση ενός αναρχικού.

Ακόμα, από το σκεπτικό της προφυλάκισης του συντρόφου διαφαίνεται και η έντονη προσπάθεια των δικαστικών μηχανισμών να ποινικοποιήσουν την αλληλεγγύη και τις φιλικές/ συντροφικές σχέσεις εγκολπώνοντας σε δήθεν οργανωμένες συμμορίες, δίκτυα υπόθαλψης και διαθέσιμες δομές προσώπων. Είναι σαφής η προσπάθεια να εγκληματοποιήσουν αντανακλαστικές και αυτονόητες κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων προσδίδοντάς τους χαρακτηριστικά δομημένης μορφής και οργάνωσης. Διαφαίνεται ότι η συγκεκριμένη υπόθεση χρησιμοποιείται ως δοκιμαστικός σωλήνας για τη διεύρυνση της εφαρμογής του 187 και της στοιχειοθέτησης της εγκληματικής οργάνωσης (προτροπή, ηθική αυτουργία, συνέργεια κ.α). Για άλλη μια φορά, το καθεστώς επιλέγει να αναμετρηθεί με τους δηλωμένους αντιπάλους του βασισμένο στα τρομοσενάρια του και τις ιδεοληψίες του. Σε σενάρια που βαφτίζουν την αλληλεγγύη υπόθαλψη, τις συντροφικές σχέσεις συμμορίες, την αντίσταση στον βασανισμό παράνομη βία, την απόπειρα κλοπής ληστρική επιδρομή από κοινού.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι, εν προκειμένω αλλά και διαχρονικά, είναι ότι τα αφεντικά, το κράτος και οι αστυνομικοί-διωκτικοί του έχουν αναπτύξει μια σταθερή, περιφρουρημένη και σφιχτή δομή με πρόθεση να τελούν επανειλημμένα την βίαιη και ληστρική επιδρομή εις βάρος των εκμεταλλευομένων αυτής της κοινωνίας με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό μέσω της φορολογίας, της μισθωτής σκλαβιάς, της λεηλασίας της φύσης κ.α και διαθέτουν ένα πλέριο δίκτυο διαθέσιμων δραστών που συμμετέχουν ή στηρίζουν συνειδητά και κατά συρροή το διαχρονικό αυτό έγκλημα. Ας ψάξουν, λοιπόν, για συμμορίες και εγκληματίες στον καθρέφτη τους!

Μάλιστα, από τις πρώτες μέρες και ενώ οι σύντροφοί μας διαδοχικά παρουσιάζονταν ενώπιων του ανακριτή , έγινε σαφής η αγωνία των διωκτικών μηχανισμών να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, ποινικά αλλά και επικοινωνιακά. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ γύρω από την υπόθεση αυτή αφού η γελοιότητα των κατηγοριών θα μπορούσε αυτοστιγμεί να εκθέσει ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές της. Παράλληλα, η εμπλοκή μιας μεγάλης πολυεθνικής εμπορικής αλυσίδας, της Leroy Merlin, στον πυρήνα της υπόθεσης είναι αρκετή ώστε να ασκηθούν οι κατάλληλες πιέσεις και να κλείσει η, ούτως ή άλλως, ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη στρόφιγγα ροής “ειδήσεων” από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Τέλος, με δεδομένο το γεγονός ότι η δικογραφία της υπόθεσης παραμένει ανοικτή, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι αστυνομικές, οι ανακριτικές, οι εισαγγελικές αρχές και οι πολιτικοί τους εντολείς ψάχνουν εναγωνίως περιθώρια ώστε να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τα τρομοσενάριά τους στην χρονική-πολιτική συγκυρία που θα κρίνουν κατάλληλη. Προς το παρόν, η νέα διακυβέρνηση σπεύδει να διαφημίσει τις 1.500 νέες προσλήψεις μπάτσων και την ίδρυση μιας σειράς νέων μπατσοσυμμοριών με διάφορες γελοίες «κωδικές ονομασίες».

Από την πρώτη στιγμή, αναρχικές συλλογικότητες, σύντροφοι-ισσες και αλληλέγγυοι-ες, οργάνωσαν την απαραίτητη πολιτική διαδικασία ώστε να απαντήσουν οργανωμένα και αποτελεσματικά στις πολιτικές, οργανωτικές και κινηματικές απαιτήσεις της υπόθεσης. Άμεσα, εκδόθηκαν ενημερωτικές ανακοινώσεις και καλέσματα αλληλεγγύης για συγκεντρώσεις στα δικαστήρια Πειραιά τις ημέρες των ανακριτικών διαδικασιών των συντρόφων μας. Παράλληλα, οργανώθηκαν μια σειρά παρεμβάσεων και αφισοκολλήσεων σε σημεία της πόλης, 2 συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία της εταιρείας security OVIT A.E στο Νέο Κόσμο και στο κατάστημα της Leroy Merlin στο Μαρούσι, απέναντι από τα διοικητικά γραφεία της επιχείρησης. Με τις συνεισφορές των συμμετεχόντων-ουσών καλύφθηκαν τα δικαστικά έξοδα των διωκόμενων συντρόφων και τα έξοδα για τα υλικά αντιπληροφόρησης που εξέδωσε η συνέλευση. Παράλληλα, από πρωτοβουλίες συντρόφων και συντροφισσών οργανώθηκαν παρεμβάσεις σε εργασιακούς και δημόσιους χώρους ευρύτερα αλλά και στα καταστήματα της Leroy Merlin σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα. Καθόλη την διάρκεια των ανοιχτών συνελεύσεων που διεξήχθησαν, κατέστη δυνατό να ανταλλάσσονται συνεχώς πολιτικά σκεπτικά, απόψεις και προτάσεις γύρω από το σύνολο των αιχμών και των επίδικων της υπόθεσης.

Όπως αναφέρεται και στην τελευταία ανακοίνωση που εξέδωσε η συνέλευση: «Η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των πολύμορφων εκφάνσεών του, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών ταξικών αγώνων, η απόπειρα στοχοποίησης και εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και ισοπέδωση των Εξαρχείων, την εκκένωση των καταλήψεων, με πρόσφατη την εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης «Μπρούκλυν» στα Γιάννενα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την επικείμενη κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτικής τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα.

Δηλώνουμε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικό – ταξικού πολέμου. Δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν πραγματικά την μεγάλη ληστεία, απομυζώντας κέρδη δισεκατομμυρίων. Μια διαρκή και καθημερινή ληστεία των ζωών των εκμεταλλευόμενων με τη βία των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών. Καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη. Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ – ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

Αύγουστος 2019

Ovit A.E. – Leroy Merlin – κρατικοί μηχανισμοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί

Την Παρασκευή 12/7/19, στο πολυκατάστημα της Leroy Merlin στην Πειραιώς μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων στέκεται η αφορμή προκειμένου η διοίκηση της Leroy Merlin σε αγαστή συνεργασία με την εταιρεία security OVIT ΑΕ να διαμορφώσουν ένα κακοστημένο σκηνικό για την στοχοποίηση αρχικά του συντρόφου εργαζόμενού Γ.Α. ως δήθεν συνεργού, προκειμένου να δρομολογήσουν την «αιτιολογημένη» απόλυση ή εξώθηση σε παραίτηση, ενός αγωνιστή με ενεργή συνδικαλιστική δράση στο χώρο του εμπορίου και στους κοινωνικοταξικούς αγώνες. Η ιστορία που ξεκινά από ένα συμβάν ρουτίνας ανάμεσα στις βιτρίνες και τα ράφια ενός πολυκαταστήματος και που αποτελούσε ανέκαθεν, πόσο μάλλον στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης μια σχετικά διαδεδομένη πρακτική αυτομείωσης για μεγάλο κομμάτι των πιο υποτιμημένων τάξεων καταλήγει μέσα σε ένα 24ωρο σε μια άνευ προηγουμένου μετατροπή μιας τυπικά ασήμαντης απόπειρας κλοπής προϊόντων αξίας μόλις 180 ευρώ σε μια αναβαθμισμένη δίωξη συνολικά 7 εμπλεκόμενων συντρόφων και τελικά στην προφυλάκιση του αναρχικού συντρόφου Χ.Κορτέση.

Οι 2 σύντροφοί που αρχικά, λοιπόν, υποδεικνύονται ως «ύποπτοι» οδηγούνται βίαια από τους σεκιουριτάδες στο δωμάτιο ασφαλείας και ενώ μετά από κάποια ώρα, η διαφορά φαίνεται να οδεύει προς επίλυση, ο πρώην καραβανάς, υπεύθυνος ασφαλείας και ιδιοκτήτης της OVIT, Κωνσταντίνος Δρίβας,  αρχίζει να απειλεί και να εκβιάζει με χρήση ψυχολογικής και σωματικής βίας, ώστε οι σύντροφοι να κατονομάσουν τον εργαζόμενο Γ.Α. ως «συνεργό» τους. Να σημειωθεί ότι το “βιογραφικό” του Δρίβα περιέχει την ειδική του στρατιωτική εκπαίδευση γύρω από την άντληση, συλλογή, διαχείριση και αξιοποίηση υπηρεσιακών πληροφοριών με σειρά στρατιωτικών σεμιναρίων που ακολουθούν τα πρότυπα του ΝΑΤΟ! Έτσι, η Ovit αναλαμβάνει πρόθυμα για λογαριασμό της Leroy Merlin τον ρόλο των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και η ιστορία αρχίσει πλέον να παίρνει αναντιστοιχίες διαστάσεις. Φαίνεται αρχικά, ότι η στοχοποίηση του Γ.Α. συνδέεται με την ενεργή και ανιδιοτελή συνδικαλιστική πολιτική του δράση, ως απεργού,  μέλους του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως αλληλέγγυου στους αγωνιζόμενους συναδέλφους, στους εργατικούς αγώνες, ως συνεπή αγωνιστή που μπαίνει στη μύτη της διοίκησης. Στην άρνηση των 2 συντρόφων να νομιμοποιήσουν την μεθόδευση των αφεντικών, ο Δρίβας τους απειλεί με την εμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ., εκμεταλλευόμενος χυδαία το γεγονός της αναστολής ποινής του Χ. Κορτέση για προηγούμενη δίωξη του και επιχειρώντας με την βία την παρακράτηση τους στο χώρο. Οι 2 σύντροφοι έχοντας επιστρέψει τα προϊόντα απαιτούν να αφεθούν. 3 ώρες αργότερα, η παρουσία αλληλέγγυων συντρόφων που προσέτρεξαν να καταβάλλουν το χρηματικό αντίτιμο και να καταγγείλουν το περιστατικό εργοδοτικής βίας, επέφερε την αποδέσμευσή τους από την αιχμαλωσία τους.

Η πρώτη μεθόδευση καταρρέει πλήρως όταν η προσωπική-συντροφική σχέση του εργαζόμενου Γ.Α. με τον Χ.Κορτέση αξιοποιείται από την εργοδοσία, ώστε να εκβιαστεί η παραίτηση του, απόπειρα που πέφτει στο κενό. Αυτό αποτελεί και την αφορμή, ώστε ο εργαζόμενος Γ.Α. να κληθεί στην Ασφάλεια Πειραιά για απλή κατάθεση. Το κατηγορητήριο που διαβιβάζει η ΕΛ.ΑΣ. στην Εισαγγελία Πειραιώς αφορά σε 3 πλημμελήματα: κλοπή, παράνομη χρήση βίας, σωματικές βλάβες. Την επόμενη μέρα, ο σύντροφος Χ. Κορτέσης συλλαμβάνεται σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας, από μπάτσους που του φορούν κουκούλα και τον οδηγούν με περιπολικό σε άγνωστη κατεύθυνση, ενώ τον ξυλοκοπούν κατά τη σύλληψή του, μέχρι να καταλήξουν στην Ασφάλεια Πειραιά. Ταυτόχρονα, πραγματοποιείται μια τρομοκρατικού τύπου έρευνα στο σπίτι του με την αρωγή πολυπληθών αστυνομικών δυνάμεων.

Για την μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου, την προφυλάκιση και την συνολικότερη απόπειρα πολιτικής εξόντωσης του Χ.Κ.

Η κρατική εκδικητικότητα οδήγησε τελικά στην μετατροπή της αρχικής κατηγορίας της κλοπής στο κακούργημα της «ληστρικής κλοπής» με σκοπό την άμεση προφυλάκισή των 2 συντρόφων, γεγονός που επιβεβαιώνεται με την προφυλάκιση του Χ. Κορτέση. Η αιτιολόγηση της προφυλάκισης αυτής στηρίζεται ουσιαστικά στην άρνηση του να κατονομάσει τους υπόλοιπους συντρόφους και συντρόφισσες και στην κρίση του ανακριτή Παντελίδη ότι η πολιτική διαδρομή του Χ.Κορτέση τον καθιστά ύποπτο για τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων.

Το κράτος και οι διωκτικοί-κατασταλτικοί μηχανισμοί του έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τους δηλωμένους εχθρούς τους και με αγωνιστές που εδώ και χρόνια δίνουν μάχες σε κάθε πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Ο Χ.Κορτέσης είναι αναρχικός και δεν το έκρυψε ποτέ. Έχει καταδικαστεί από ειδικό δικαστήριο για την κατηγορία συμμετοχής στην οργάνωση “Επαναστατικός Αγώνας” και έχει φυλακιστεί για 2 χρόνια. Ένας από τους πολλούς ανθρώπους που στάθηκαν στο πλάι του απέναντι στην κρατική καταστολή είναι και ο αναρχικός σύντροφος και εργαζόμενος στα Leroy Merlin Γ.Α., ο οποίος και είχε παραστεί στην δίκη του ως πολιτικός μάρτυρας. Οι πολιτικές και προσωπικές σχέσεις των δύο συντρόφων είναι αρκετές, ώστε να κατασκευαστεί άλλη μια αστυνομική δικαστική δίωξη με σκοπό την πολιτική εξόντωση των δύο. Η ανυποχώρητη στάση τους μέσα στους αγώνες είναι το καταφανές κίνητρο για το ξέσπασμα αυτού του κύματος εκδικητικότητας που δρα παραδειγματικά προς όλους όσοι στέκονται αλληλέγγυοι απέναντι στους σχεδιασμούς κράτους-αφεντικών. Έτσι, η μαρτυρική εκείνη κατάθεση του συντρόφου Γ.Α. αποτελεί ικανή ένδειξη, ώστε να βρεθεί ξαφνικά στη θέση του κατηγορούμενου σε βαθμό κακουργήματος με την κατηγορία της “άμεσης συνέργειας σε ληστρική κλοπή”. Συνολικότερα, η εισαγγελέας Αγγελούδη ασκεί διώξεις σε άλλα 5 άτομα, ανεβάζοντας τον αριθμό των διωκόμενων σε 7. Για να δέσει και το γνωστό εισαγγελικό τρομοσενάριο, ανασύρεται και η συνήθης καταδοτική πρακτική του πλαστού «ανώνυμου τηλεφωνήματος», ώστε να ταυτοποιηθεί και ο αναρχικός σύντροφος Π.Χ. για την συμμετοχή του στο περιστατικό. Τέλος, την Πέμπτη 18/7, ο εργαζόμενος Γ.Α περνά από ανακριτή και αφήνεται ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους αφού αποδομήθηκε πλήρως η κατηγορία που του φόρτωσε η εισαγγελέας και ξεμπροστιάστηκε η εργοδοτική μεθόδευση που οργανώθηκε από κοινού μεταξύ OVIT-Leroy Merlin.

Η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των πολύμορφων εκφάνσεών του, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών ταξικών αγώνων, η απόπειρα στοχοποίησης και εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και ισοπέδωση των Εξαρχείων, την εκκένωση των καταλήψεων, με πρόσφατη την εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης «Μπρούκλυν» στα Γιάννενα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την επικείμενη κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτικής τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα. Δηλώνουμε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικό – ταξικού πολέμου. Δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν πραγματικά την μεγάλη ληστεία, απομυζώντας κέρδη δισεκατομμυρίων. Μια διαρκή και καθημερινή ληστεία, άλλοτε ξεκάθαρα βίαιη, άλλοτε αποσπώντας μεθοδικά την συναίνεση των εκμεταλλευόμενων κι άλλοτε βρίσκοντάς τους να ορθώνουν δυναμικά ανάστημα ενάντιά της.

Καμία πρόκληση δε θα μείνει αναπάντητη.
Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ – ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 22/7, 18.30 ΜΕΤΡΟ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, στα γραφεία της εταιρείας security OVIT

ΤΡΙΤΗ 23/7, 18.30, στο κατάστημα του LEROY MERLIN Αμαρουσίου, Λεωφ.Κηφισίας  73

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

Ανταπόκριση από την εργατική παρέμβαση αλληλεγγύης στα Leroy Merlin, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου

Αφότου ενημερωθήκαμε για τη δίωξη του συντρόφου Γ.Α. εργαζόμενου στα Leroy Merlin και τη στοχοποίησή του με βάση με την ενεργό συνδικαλιστική του δράση ως απεργού, ως αλληλέγγυου στους συναδέλφους του, ως μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως συντρόφου και αγωνιστή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, πραγματοποιήσαμε εργατική παρέμβαση έξω από το κατάστημα σε ολόκληρη τη διάρκεια της βάρδιας του συντρόφου, με πανό και συνθήματα. Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε μέσα και έξω από το μαγαζί σε εργαζόμενες και εργαζόμενους από το εν λόγω και τα γύρω καταστήματα.

 

  • ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
  • ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

 

Την Παρασκευή 12/7/19 στο κατάστημα της LEROY MERLIN στην οδό Πειραιώς υπήρξε ένα συμβάν “απλής απόπειρας κλοπής”. Η εταιρεία ασφαλείας OVIT προχώρησε με μεθόδους πειθαναγκασμού στη στοχοποίηση εργαζόμενου στο κατάστημα, επιχειρώντας να τον παρουσιάσει ως συνεργό.

Η στοχοποίηση αυτή συνδέεται με την ενεργό και ανιδιοτελή συνδικαλιστική του δράση ως απεργού, ως αλληλέγγυου στους συναδέλφους του, ως μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως αγωνιστή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Παράλληλα η εταιρεία OVIT και συγκεκριμένα ο επικεφαλής της Δρίβας πρωτοστάτησε στον εκβιασμό και στην τρομοκράτηση δύο ανθρώπων που υποδείχτηκαν ως αυτουργοί της “απόπειρας κλοπής”. Ακόμα και μετά την επίλυση της διαφοράς, επιχείρησε να κρατήσει παράνομα τα δύο άτομα επιδιώκοντας να τα παραδώσει ως τρόπαια στην ΕΛΑΣ.

Έκτοτε με μεθοδεύσεις των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους μετατρέπεται η κατηγορία για τον έναν από πλημέλημμα της “απλής κλοπής” σε κακούργημα της “ληστρικής κλοπής”, με σκοπό την προφυλάκισή του. Πρόκειται για ξεκάθαρη εκδικητική στάση του κράτους απέναντι σε έναν αναρχικό αγωνιζόμενο άνθρωπο, ο οποίος έχει διωχθεί και στο παρελθόν λόγω της ενεργής πολιτικής του δράσης στα πλαίσια του αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Η μεθόδευση αυτή αποκαλύπτεται ξεκάθαρα με την αυθαίρετη και δόλια κατηγορία εμπλοκής και του συναδέλφου που εργάζεται στο κατάστημα καθώς με βάση την απλή μαρτυρική του κατάθεση, η εισαγγελέας Αγγελούδη του απαγγέλει την κατηγορία της “απλής συνέργειας σε ληστρική κλοπή” αφήνοντας ανοιχτό και το ενδεχόμενο έκδοσης εντάλματος σύλληψής του.

 

Δεν πρόκειται να αφήσουμε αναπάντητη καμία μεθόδευση κράτους και αφεντικών.

Θα υπερασπιστούμε τους συναγωνιστές μας, την ενεργή εργατική δράση στους χώρους δουλειάς, στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες του LEROY-MERLIN να υπερασπιστούν τον συνάδελφο,

Καλούμε κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο, άνεργη και άνεργο, φοιτήτρια και φοιτητή να συσπειρωθεί σε εργατικά σωματεία, συνελεύσεις βάσης και γειτονιάς παίρνοντας τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής τους στα χέρια τους.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Εργαζόμενοι/ες, άνεργες/οι, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι