Το κράτος έχει συνέχεια… αλλά το ίδιο και οι αγώνες μας

Στις 7 του Ιούλη αν για κάτι πριμοδοτήθηκε η ΝΔ από τα κοινωνικά στρώματα που την στήριξαν, είναι για τις προσδοκίες περί της πολυπόθητης ανάπτυξης. Το πολιτικό προσωπικό και ο μηντιακός συρφετός είχε στοχοποιήσει από πριν τα «εμπόδια»: οι απεργίες και η έλλειψη ευελιξίας στα εργασιακά, ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος και οι καταλήψεις, διάφορες περιβαλλοντικές «αγκυλώσεις» που εμποδίζουν φαραωνικά σχέδια επενδύσεων, ήταν στο στόχαστρο ως οι νούμερο ένα εχθροί. Αναμφίβολα, η απαραίτητη κοινωνική συναίνεση που απέσπασε η ακροδεξιά ΝΔ με την εκλογική της νίκη της έδωσε την ώθηση που χρειαζόταν για την επιβολή του μοντέλου της μηδενικής ανοχής, της τάξης και της ασφάλειας σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Το δόγμα αυτό έχει, αρχικά, σαν στόχο να εκμηδενίσει κυρίως μέσω του εκφοβισμού κάθε ανατρεπτική φωνή που θα μπορούσε εν δυνάμει να αποτελέσει τροχοπέδη στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων, όπως αυτοί εκπροσωπούνται από τη νέα κρατική διαχείριση. Δευτερευόντως, θέλει να ικανοποιήσει το ακροδεξιό κοινό της το οποίο ζητάει, σαν άλλη Σαλώμη, κεφάλια αγωνιστ(ρι)ών στο πιάτο.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπ’ όψιν το πως έχει καλλιεργηθεί το κοινωνικό έδαφος τα τελευταία χρόνια – ιδίως αν συνυπολογιστεί η «μαυρίλα» που παρήλασε στο δρόμο στις κινητοποιήσεις για το μακεδονικό -, δεν μας προξενεί εντύπωση πως η μεγάλη προεκλογική δημιουργία εντυπώσεων χτισμένη πάνω στην ατζέντα της δημόσιας τάξης, ήρθε να κουμπώσει τέλεια με τη νέα και καθ’ όλα βολική και φαντασιακή, κοινωνική συνθήκη: ανομία, εγκληματικότητα, ανασφάλεια, το «άβατο των Εξαρχείων» με τους κουκουλοφόρους μπαχαλάκηδες, τα πανεπιστήμια που είναι ξέφραγα αμπέλια, η διακίνηση ναρκωτικών που οργιάζει, η παραβατικότητα των μεταναστών. Αυτά είναι κάποια απ΄ τα βασικά κλισέ με τα οποία βομβαρδίζουν ασταμάτητα τα μήντια και το πολιτικό προσωπικό το φιλοθεάμον κοινό. Μια ρητορεία που συνεχίζει ακάθεκτη και διογκώνεται ξερνώντας δηλητήριο, κινούμενη στη δημιουργία ενός κλίματος με συστατικά ησυχίας, τάξης, ασφάλειας και μπόλικης εκκλησίας, ώστε να τηρήσει τις υποσχέσεις προς όσους τη στήριξαν και την στηρίζουν (μικρούς και μεγάλους).

Από την άλλη πλευρά, ασφαλώς και δεν άλλαξε κάποια κατεύθυνση σε σχέση με την πορεία του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Η αλλαγή στην εξουσία έφερε απλά τροποποιήσεις όσον αφορά την κρατική διαχείριση για την επίτευξη του σκοπού: την απρόσκοπτη καπιταλιστική επέλαση για την κερδοφορία των αφεντικών. Απλά από το αφομοιωτικό μοντέλο διακυβέρνησης της μεταμοντέρνας σοσιαλδημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ, περάσαμε στο νεοφιλελεύθερο/ακροδεξιό της ΝΔ. Η προηγούμενη κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ) κατάφερε να εντείνει τον πόλεμο στους από τα κάτω και να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου με τα μνημόνια και τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισε και εφάρμοσε. Παράλληλα, στο μεταναστευτικό ισχυροποιήθηκε το καθεστώς των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ενώ οι πνιγμοί και οι θάνατοι μεταναστ(ρι)ών είτε στα νερά του Αιγαίου, είτε σε κάποιο ΑΤ της μητρόπολης έγιναν καθημερινές εικόνες. Επίσης, η δημόσια εκτέλεση του Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh από ιδιοκτήτες νοικοκυραίους, μπάτσους και τον αιμοβόρο όχλο αποτελεί, ίσως, το σκληρότερο παράδειγμα κοινωνικού κανιβαλισμού που επωάστηκε σιωπηλά στο κοινωνικό σύνολο, στα χρόνια της κρίσης και της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Οι εισβολές στις καταλήψεις και σε σπίτια αγωνιστών συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση μεν, αλλά με χειρουργικό τρόπο δε, ώστε να μην υπάρξουν οι ανάλογες αντιδράσεις. Η ψήφιση και η εφαρμογή του νέου ποινικού κώδικα ήρθε για να θωρακίσει και να ενισχύσει το κατασταλτικό οπλοστάσιο του κράτους απέναντι κυρίως στον εσωτερικό εχθρό.

Με την αλλαγή της σκυτάλης, δεν άργησαν να φανούν και τα πρώτα δείγματα των διαθέσεων της νέας κυβέρνησης, για το διάστημα που θα ακολουθήσει: Στις 12 Ιούλη πραγματοποιείται πορεία ενάντια στην τουριστικοποίηση και τον εξευγενισμό στο Κουκάκι με τους διαδηλωτές να δέχονται επίθεση και ρίψη χημικών από τα ΜΑΤ. Στις 15/7 οι μπάτσοι εκκενώνουν και στη συνέχεια γκρεμίζουν τη κατάληψη Βrooklyn στα Γιάννενα με την βοήθεια συνεργείου και εργολάβου. Λίγες μέρες μετά, μια συνηθισμένη μικροκλοπή σε κατάστημα της πολυεθνικής Leroy Merlin (μια διαδεδομένη πρακτική σε καιρούς κρίσης), μετατρέπεται σε κακουργηματική δίωξη για «ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία» και κάπως έτσι ο σύντροφος Χρ. Κορτέσης βρίσκεται προφυλακισμένος με διογκωμένο κατηγορητήριο για … 180 ευρώ. Παράλληλα διώκονται ακόμα τέσσερα άτομα λόγω της αλληλεγγύης που επέδειξαν και άλλοι δύο σύντροφοι ως συνεργοί, ένας εκ των οποίων (εργαζόμενος στο εν λόγω κατάστημα) παντελώς εκδικητικά εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Τα δικαστικά μαγειρέματα και οι αστυνομικές μεθοδεύσεις που έλαβαν χώρα στην υπόθεση αυτή υποδεικνύουν τις προθέσεις της νέας διαχείρισης.

Στις 26 Αυγούστου το κράτος μέσω των κατασταλτικών μηχανισμών του (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλίτες και κάθε λογής μπάτσοι) πραγματοποιεί επιχείρηση με σκοπό την εκκένωση τεσσάρων καταλήψεων, δύο προσφυγικών (Σπύρου Τρικούπη 15 & 17) και δύο αναρχικών (Ασημ. Φωτήλα 18 και Gare) στα Εξάρχεια. Αποτέλεσμα της επιχείρησης αυτής ήταν η προσαγωγή 143 προσφύγων και μεταναστών (άντρες γυναίκες και παιδιά) οι οποίοι οδηγούνται σε χώρους κράτησης και κέντρα «φιλοξενίας». Από τους εν λόγω μετανάστες, οι 10 μεταφέρονται στο κέντρο της Αμυγδαλέζας προς απέλαση, επειδή δεν έχουν χαρτιά. Από την κατάληψη Gare 3 σύντροφοι συλλαμβάνονται ενώ ο αναρχικός Δ. Χατζηβασιλειάδης προσάγεται σε άσχετο σημείο και κρατείται για ώρες στη ΓΑΔΑ. Παράλληλα πραγματοποιείται έφοδος και έλεγχος στο σπίτι του ενώ ο ίδιο;ς οδηγείται σε εγκατελειμμένο κτίριο της περιοχής με σκοπό να του χρεώσουν τυχόν… όπλα και ναρκωτικά. Έκτοτε οι αστυνομικές δυνάμεις έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή, προκαλώντας καθημερινά περαστικούς, κατοίκους και αγωνιστές/στριες. Στις 28 Αυγούστου τα ΜΑΤ καταστρέφουν τον εξωτερικό και κατόπιν εισβάλλουν στον εσωτερικό χώρο του στεκιού των αναρχικών μεταναστών/τριών ισοπεδώνοντάς τον, ενώ 2 μέρες αργότερα εξαπολύουν επίθεση στο Κ.Βοξ πετώντας χημικά εντός του χώρου όπου βρισκόταν πλήθος κόσμου. Στις 31/8 τα ίδια καθάρματα διαλύουν εκδήλωση στην πλατεία Εξαρχείων, ρίχνοντας και πάλι χημικά μέσα στο πλήθος και εφορμούν για 2η φορά στο Κ.Βοξ. Αυτή η συνθήκη κατοχής αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού στο πλαίσιο του δόγματος τάξη και ασφάλεια όπου, μεταξύ άλλων, σκοπό έχει την εκκένωση και των υπολοίπων καταλήψεων.

Πέρα από την ικανοποίηση του ακροδεξιού ακροατηρίου, το «άβατο των Εξαρχείων» πρέπει να σπάσει και για πιο πρακτικούς λόγους. Άλλωστε, η μαγική λέξη ανάπλαση κυριαρχεί στο δημόσιο λόγο εδώ και πολλά χρόνια. Το μακροχρόνιο πλάνο όλων των κυβερνήσεων και των αφεντικών περιλαμβάνει την ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου με το ΕΜΠ, την εφαρμογή θεσμικού πλαισίου για «αξιοποίηση» των εγκαταλελειμμένων ακινήτων που τελούν υπό κατάληψη και φυσικά την κατασκευή και έναρξη λειτουργίας σταθμού Μετρό στην περιοχή. Πρώτα επιχειρήθηκε η υποβάθμιση της γειτονιάς των Εξαρχείων μέσα από την «μεταφορά» της πιάτσας των ναρκωτικών εντός της πλατείας. Στη συνέχεια με δούρειο ίππο την βραχυχρόνια μίσθωση (Airbnb), η ζήτηση αγοράς ακινήτων στην περιοχή ανέβηκε και μαζί της συμπαρέσυρε τα ενοίκια, καθιστώντας σε πολλές περιπτώσεις αδύνατη την ενοικίαση σπιτιού. Άλλωστε, δεν νοείται ανάπλαση μιας περιοχής χωρίς την αντίστοιχη έκρηξη του real estate. Η όξυνση της «κρίσης» του μεταναστευτικού την διετία ’15-’16 δημιούργησε μια ιδιαίτερη κοινωνική συνθήκη, καθώς πολλοί πρόσφυγες χωρίς χαρτιά οδηγήθηκαν σε καταλήψεις στέγης στην περιοχή, επειδή τους παρείχαν τα βασικά (φως, νερό, φαγητό και θέρμανση), πράγματα καθόλου δεδομένα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα οποία θα τελούσαν υπό καθεστώς φυλάκισης. Κάποιοι από αυτούς, στράφηκαν στην «μικροπαραβατικότητα», όπως αποκαλεί το φαινόμενο η κυρίαρχη αφήγηση, ως μόνο τρόπο για να επιζήσουν, την ώρα που οι διάφορες μαφίες έτριβαν τα χέρια τους για το νέο «εργατικό δυναμικό» και εύκολα κέρδη εις βάρος του. Ενώ από τη μία το κράτος εφαρμόζει την πλήρη ισχύ του απέναντι σε ένα μετανάστη χωρίς χαρτιά, από την άλλη ανοίγει απλόχερα την αγκαλιά του σε «επενδυτές» ανεξαρτήτως εθνικότητας, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με την έκδοσή της χρυσής βίζας για όποιον επενδύει 250.000 ευρώ και άνω. Για να επιβληθεί λοιπόν η τάξη και η ασφάλεια στα Εξάρχεια απαιτείται και άλλο ένα βασικό συστατικό: η αποδόμηση της πολιτικής φόρτισης και ανησυχίας που φέρει η περιοχή. Γι’ αυτό και με συνεργασία του κράτους με τους καλοθελητές επιχειρηματίες/καταστηματάρχες, προωθείται η περαιτέρω αλλοίωση του χαρακτήρα της, μέσω της πλήρους μετατροπής της σε πυλώνα ψυχαγωγίας και διασκέδασης της πόλης. Αν λοιπόν ολοκληρωθεί αυτό το σχέδιο, τα Εξάρχεια θα αποτελέσουν ένα εναλλακτικό αποστειρωμένο πεδίο που θα αποτελεί «θεματικό πάρκο» για τις ορδές των τουριστών και κάτεργο για τους/τις προλετάριους/ες που ζουν και εργάζονται εντός της γειτονιάς.

Στο ίδιο κλίμα, η κυβέρνηση μετέτρεψε το υπ. Δημόσιας Τάξης σε μια υπερδομή με νέες προσαυξημένες αρμοδιότητες: τη διαχείριση του μεταναστευτικού και τη λειτουργία των φυλακών. Στα σκαριά βρίσκονται πάλι οι φυλακές τύπου Γ, το μαζικό κόψιμο αδειών που αποτελούν ανάσες ελευθερίας για τους κρατούμενους, η μεταφορά των φυλακών Κορυδαλλού εκτός αστικού ιστού, σε συνδυασμό με την αυστηροποίηση και την υποχρεωτική έκτιση των ποινών καθώς και ένα νέο αυστηρότερο νομοθετικό πλαίσιο για αδικήματα που έχουν να κάνουν με βίαιες κοινωνικές αντιδράσεις. Οι πρόσφατες αναφορές του ξυλοδαρμένου Μπαλάσκα για σκόνες και σκουπίδια σχετικά με τους πρόσφυγες και τον α/α χώρο, οι δηλώσεις του πρώην δημοσιογράφου του πρώτου θέματος και νυν κυβερνητικού βουλευτή Μαρκόπουλου πως «αν τρέξει λίγο αιματάκι από μπαχαλάκια μη πούμε πω πω το παιδί», η ανάρτηση του επίσης κυβερνητικού πλέον Κύρτσου για εφαρμογή μεθόδων Αυστραλίας με εγκλωβισμό προσφύγων και μεταναστών σε ακατοίκητα νησιά προς παραδειγματισμό των υπολοίπων, η προκλητική μετατροπή ποινής με αποτέλεσμα την αποφυλάκιση του μπάτσου δολοφόνου Κορκονέα και η αθώωση του συνεργού του Σαραλιώτη, καθώς και η επαναφορά στο προσκήνιο της επικήρυξης του Β. Παλαιοκώστα από τον ρεβανσιστή Χρυσοχοϊδη, πέραν του ότι δοκιμάζουν την υπομονή μας, υπενθυμίζουν για άλλη μια φορά: το κράτος έχει συνέχεια και αυτό ας μη το ξεχνάει κανείς, καθώς τα μέτωπα που πρέπει να σαρωθούν είναι πάρα πολλά… Η κρατική καταστολή, που τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή δείχνει τα δόντια της στο αναρχικό κίνημα και σε όσους αντιστέκονται, θα ενταθεί και θα σαρώσει κι άλλα κοινωνικά πεδία. Σύντομα αναμένεται το κόψιμο του ΑΜΚΑ σε χιλιάδες μετανάστες αποκλείοντας τους ακόμα και από την υποτυπώδη έστω ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η νομιμοποίηση της 7ήμερης εργασίας, η περαιτέρω καταστροφή/εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος (εξορύξεις στις Σκουριές, ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη, ανεμογεννήτριες στα Άγραφα, εξορύξεις πετρελαίου στην Ήπειρο). Τέλος, με προφανή σκοπό να αποφευχθούν αντιδράσεις ψηφίστηκε μέσα στο καλοκαίρι η πλήρης κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ή για την ακρίβεια, ότι είχε απομείνει και θεσμικά απ΄ αυτό. Η φίμωση των αντιστάσεων και η ανεμπόδιστη κυκλοφορία των επιταγών του κεφαλαίου στις αποστειρωμένες αίθουσες διδασκαλίας, περνά και αυτή πλέον στα χέρια της αστυνομίας, η οποία από εδώ και στο εξής θα μπορεί να επεμβαίνει εντός πανεπιστημίων ακόμα και με ένα τηλεφώνημα, όπως δήλωσε η νέα υπουργός Παιδείας Κεραμέως. Ελπίζουμε τουλάχιστον, να φροντίσουν να μπεί αναγνώριση κλήσης στα υπηρεσιακά τηλέφωνα της ΓΑΔΑ για να πέσουν και τα όποια προσχήματα.

Μόνος αντίλογος απέναντι και σε αυτή την επίθεση κράτους και κεφαλαίου, μπορεί και πρέπει να είναι οι συλλογικές μας αντιστάσεις. Σε αυτή τη μάχη διαρκείας, η απάντηση δε μπορεί παρά να δωθεί στο δρόμο, καθημερινά και ανυποχώρητα, όπως συμβαίνει άλλωστε από την πρώτη στιγμή. Να υπερασπιστούμε με κάθε κόστος τις καταλήψεις, τους απελευθερωμένους χώρους και τις δομές του κινήματος, την αξιοπρέπεια του αγώνα και της Τάξης μας. Να πάρουμε θέση μάχης στο πλευρό μεταναστών και προσφύγων, των κολασμένων, υπoτιμημένων και περισσευούμενων αυτού του κόσμου. Να σπάσουμε το φόβο και τη σιωπή που επιχειρούν να επιβάλουν και να τους κάνουμε ξεκάθαρο ότι καμία επίθεση δε θα μείνει αναπάντητη, ότι εκτός από κέρδη θα έχουν και ζημιές. Η κινηματική αδράνεια και καθίζηση των προηγούμενων χρόνων να μετατραπεί σε αγωνιστική συσπείρωση και επαγρύπνηση. Δε μας τρομάζει η απειλή του «σωφρονισμού», ούτε παλιά, νέα και επανεμφανιζόμενα σώματα καταστολής. Ο κόσμος του αγώνα θα σταθεί απέναντί τους με αξιοπρέπεια όσες φορές χρειαστεί, όπως έκανε και στο παρελθόν. Παράλληλα, ο αγώνας μας δε θα πρέπει να εγκλωβιστεί στα στενά γεωγραφικά όρια των Εξαρχείων ή σε ένα στείρο «αντικατασταλτικό» πρόταγμα. Αντίθετα, είναι αναγκαίο να διαχυθεί σε κάθε πεδίο του κοινωνικού, σε κάθε σημείο της πόλης, να συναντηθεί με τα υποκείμενα που από κοινού βιώνουμε την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Να μοιραστούμε κοινούς αγώνες, αντί για μια κοινή ήττα. Να σαμποτάρουμε την επέλαση της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στον πόλεμο που έχουν κηρύξει κράτος και αφεντικά (ανεξαρτήτως διαχείρισης και χρώματος) στην κοινωνία και στο κίνημα, να σηκώσουμε το γάντι και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Το στοίχημα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου παραμένει πάντα ανοιχτό και κερδίζεται μέσα από κάθε μάχη, μικρή ή μεγάλη.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ,
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Συνολική ενημέρωση για την υπόθεση Leroy Merlin

Τα γεγονότα.

Το μεσημέρι της Παρασκευής 12/7, στο κατάστημα της γαλλικής πολυεθνικής «Leroy Merlin» στην οδό Πειραιώς, μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων συνολικής αξίας 180 ευρώ στέκεται η αφορμή ώστε να διαμορφωθεί ένα κακοστημένο σενάριο «ληστρικής κλοπής από κοινού» μετά από μια σειρά εργοδοτικών, διωκτικών και εισαγγελικών μεθοδεύσεων. Οι δύο «δράστες», ο Χριστόφορος Κορτέσης και ο Θύμιος Α. αφού γίνονται αντιληπτοί από τους securitάδες του καταστήματος, οδηγούνται στο γνωστό «δωματιάκι ασφαλείας»- που διαθέτουν όλες οι μεγαλοεταιρείες για περιπτώσεις που πιάνουν ανθρώπους να αφαιρούν προϊόντα ανάγκης για την επιβίωση τους- με σαφή σκοπό να «επιλυθεί το ζήτημα» με την απόδοση του χρηματικού αντιτίμου των εμπορευμάτων.

Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, και ανάλογα με την τακτική της κάθε εταιρείας, απαιτείται από τους «δράστες» το χρηματικό αντίτιμο ενώ τους ασκείται ψυχολογική (ενίοτε και σωματική) πίεση ώστε να μην επαναλάβουν το «φοβερό» αδίκημα της προσπάθειάς τους να επιβιώσουν με τους πενιχρούς μισθούς που λαμβάνουν ή όντας άνεργοι. Μια πράξη στην οποία καθημερινά και διαχρονικά χιλιάδες προλετάριοι προσφεύγουν ή επιλέγουν για την επιβίωσή τους, μια πράξη που έχει διαδοθεί ακόμη περισσότερο στην περίοδο της οικονομικής κρίσης. Δεν είναι, βέβαια, λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες φτωχοδιάβολοι σέρνονται στα δικαστήρια για αφαίρεση ειδών πρώτης ανάγκης ή για λίγα ευρώ με σκοπό τον παραδειγματισμό χιλιάδων άλλων. Ως εδώ, φαίνεται πως πρόκειται για ένα κοινό συμβάν «απλής απόπειρας κλοπής» από τα εκατοντάδες καθημερινά σε αλυσίδες σουπερμάρκετ και μεγάλα καταστήματα.

Εν προκειμένω, η εξόφθαλμα «παράνομη» αλλά ουσιαστικά ανήθικη και απάνθρωπη κράτηση των δύο συντρόφων στο δωματιάκι ασφαλείας της Leroy Merlin παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όταν η εταιρεία security OVIT A.E μετέρχεται αναβαθμισμένες ανακριτικές μεθόδους και εκβιασμούς ώστε να πετύχει διαφορετικούς σκοπούς από τους «συνηθισμένους». Αρχικά, οι κάμερες ασφαλείας του καταστήματος καταγράφουν την συνομιλία και την εξυπηρέτηση του Χ.Κορτέση από συγκεκριμένο εργαζόμενο της εταιρείας, με τον όποιο συνδέεται και με προσωπική-πολιτική γνωριμία και φιλία. Ο σύντροφος εργαζόμενος Γιάννης Α., εργάζεται στην εταιρεία για πάνω από 6 χρόνια και έχει ενεργή πολιτική-συνδικαλιστική δράση στον κλάδο του εμπορίου ως απεργός, ως αλληλέγγυος στους συναδέλφους του μέσα στον χώρο εργασίας του, όντας και μέλος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, καθώς και μέσα από την συμμετοχή του σε εργατικές συλλογικότητες βάσης και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, ευρύτερα. H στάση του αυτή είναι αρκετή ώστε η εταιρεία να τον στοχοποιήσει για την συνδικαλιστική του δράση και να επιχειρήσει με διάφορες μεθόδους να τον εξοντώσει.

Πάνω σ’ αυτό το πλαίσιο, στήνεται αρχικά η επιχείρηση στιγματισμού και ενοχοποίησης του εργαζόμενου από την διεύθυνση της Leroy Merlin σε συμπαιγνία με την εταιρεία security OVIT A.E.Ενώ το ζήτημα της κλοπής φαινόταν να διευθετείται με τον «τυπικό τρόπο» (της άμεσης επιστροφής των προϊόντων και της καταγραφής του περιστατικού), η εταιρία security OVIT, καθ’ υπόδειξη της εργοδότριας εταιρείας Leroy Merlin, αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι τακτική. Από την μία, δεν επιτρέπει στους «δράστες» να φύγουν όταν φίλοι και σύντροφοι τους ήρθαν να καταβάλλουν το ποσό της αξίας των προϊόντων και από την άλλη, εκβιάζουν τον σύντροφο εργαζόμενο να υποβάλει την παραίτησή του λόγω της δήθεν συμμετοχής του στο περιστατικό.

Συγκεκριμένα,ο υπεύθυνος και συν-ιδιοκτήτης της εταιρείας security OVIT Δρίβας, ο οποίος φτάνει εσπευσμένα στο κατάστημα για να διαχειριστεί προσωπικά την «υπόθεση», κατά την ομηρία των 2 συντρόφων στο «δωματιάκι ασφαλείας» για 2 ώρες, τους υποδεικνύει να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση με την οποία θα υποδείκνυαν ως συνεργό τους τον εργαζόμενο Γιάννη Α. στο περιστατικό της κλοπής. Στην άρνηση των 2 συντρόφων, ο Δρίβας απαντά με απειλές, βρισιές και με άσκηση σωματικής βίας εναντίον τους με την ανοχή της Leroy Merlin. Ταυτόχρονα, αποδέκτες απειλών και βρισιών από τους securitάδες γίνονται και οι σύντροφοι που βρίσκονταν έξω από το κατάστημα με σκοπό να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να διαμαρτυρηθούν για τις μεθοδεύσεις του Δρίβα. Μετά από 2 ώρες εκβιασμών και απειλών, μέσα σε μια συνθήκη ιδιότυπου βασανισμού με τραμπουκισμούς, κεφαλοκλειδώματα και ψυχολογικό εκβιασμό προς τον Κορτέση με αφορμή το καθεστώς αναστολής ποινής στο οποίο βρίσκεται, οι σύντροφοι καταφέρνουν να απεμπλέξουν τους δύο ανθρώπους από την παράνομη ομηρία τους και αποχωρούν.

Λίγη ώρα πριν, σε άλλο όροφο του καταστήματος, ο εργαζόμενος Γιάννης αρνείται να ενδώσει στους εκβιασμούς της εργοδοσίας για παραίτηση, υπερασπιζόμενος την θέση εργασίας του, την συνδικαλιστική-αγωνιστική του δράση, καθώς και την φιλική-συντροφική του γνωριμία με τον Χ.Κ. Μάλιστα, επί τόπου καλείται στην ασφάλεια Πειραιά για να καταθέσει ως μάρτυρας για το περιστατικό, όπως και συμβαίνει.

Η υπόθεση παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν οι αστυνομικές αρχές «ανακαλύπτουν» πως ένας εκ των δύο εμπλεκόμενων είναι ο Χριστόφορος Κορτέσης. Ένας αναρχικός με πολύχρονη συμμετοχή στους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες, που βρίσκεται σε καθεστώς «αναστολής ποινής» για την κατηγορία και, εντέλει, καταδίκη του για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Ο σύντροφος το απόγευμα της επόμενης μέρας, Σάββατο 13/7, συνελήφθη στο κέντρο της Αθήνας από ασφαλίτες και η μεταφορά του με περιπολικό της ΕΛ.ΑΣ στην ασφάλεια Πειραιά διαρκεί παραπάνω από 1 ώρα, γίνεται με κουκούλα στο κεφάλι και χειροπέδες στα χέρια ενώ ο σύντροφος ξυλοκοπείται με γροθιές στο πρόσωπο και όλο το σώμα. Το ίδιο βράδυ, γίνεται αιφνιδιαστική έρευνα στο σπίτι του στην Κυψέλη, και κάποια κομμένα κουρτινόξυλα στοιχειοθετούν την κατηγορία της οπλοκατοχής!

Οι ανακριτικές διαδικασίες, οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και το διογκωμένο κατηγορητήριο.

Την Κυριακή 14/07, ο σύντροφος Χριστόφορος Κορτέσης οδηγείται στην εισαγγελία Πειραιά στα πλαίσια της αυτόφωρης διαδικασίας, με 3 πλημμεληματικές κατηγορίες (κλοπή, παράνομη χρήση βίας και σωματικές βλάβες). Η εισαγγελέας Αγγελούδη βασιζόμενη στις καταθέσεις των seuritάδων και, κυρίως, στη μακροσκελή κατάθεση του Δρίβα, απλώς ανακοινώνει μετά από 1,5 ώρα την αναβάθμιση και διόγκωση του κατηγορητηρίου στη κακουργηματική δίωξη της «ληστρικής κλοπής από κοινού», και παραπέμπει τον σύντροφο σε ανακριτή. Πρόκειται για την πρώτη συνειδητή πράξη διόγκωσης και διεύρυνσης του κατηγορητηρίου με σκοπό την εξόντωση και την ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Η εισαγγελέας Αγγελούδη αναβαθμίζοντας την κατηγορία σε «ληστρική κλοπή από κοινού» βάζει τα θεμέλια για την εκ νέου προφυλάκιση του συντρόφου Χ.Κ., ενώ διευρύνει τις διώξεις σε άλλα 6 πρόσωπα: η ίδια απαγγέλει την κατηγορία της «άμεσης συνέργιας σε ληστρική κλοπή» στον εργαζόμενο Γιάννη Α. ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν απλός μάρτυρας, ενώ για «υπόθαλψη εγκληματία» κατηγορούνται και οι 4 σύντροφοι-ισσες που έσπευσαν στο κατάστημα της Leroy Merlin να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους καθώς και να βάλουν τέλος στην ιδιότυπη αιχμαλωσία τους δημοσιοποιώντας τα γεγονότα.

Την Τρίτη 16/7 ο σύντροφος Χ.Κ. οδηγείται στον ανακριτή για ν’ απολογηθεί. Οι εισαγγελικές μεθοδεύσεις και ακροβασίες επικυρώθηκαν και από τον ανακριτή, ο οποίο αποφάσισε την προφυλάκιση του συντρόφου. Σε μια διαδικασία που κράτησε 3 ολόκληρες ώρες, ο Χ.Κ. αποδέχεται την κατηγορία της απόπειρας κλοπής αντικειμένων χρήσιμων στην εργασία του, καθαρά για βιοποριστικούς λόγους και αρνείται κατηγορηματικά τόσο την άμεση συνέργια του εργαζόμενου Γ.Α., όσο και τις μαρτυρίες των σεκιουριτάδων της OVIT σχετικά με τη χρήση βίας που «οδήγησε» τον εισαγγελέα να αναβαθμίσει το κατηγορητήριο. Στην μακρά ανακριτική διαδικασία, ο ανακριτής Παντελίδης επέμεινε σε ερωτήσεις φρονηματικού χαρακτήρα αναφορικά με την πολιτική ταυτότητα και δράση του συντρόφου: την άποψή του για τη χρήση βίας, τον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης μιας αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας, αν η συλλογικότητα που συμμετέχει συνδέεται με τον «Επαναστατικό Αγώνα» και αν χρηματοδοτείται από παράνομες ενέργειες. Μάλιστα, έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εδώ και 1,5 χρόνο τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Αθηνών εναντίον του συντρόφου για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Σε όλη τη διάρκεια της ανάκρισης, ο σύντροφος υποστήριξε τις πολιτικές αρχές και θέσεις του, αρνούμενος κατηγορηματικά από την πρώτη στιγμή να καταδείξει τους υπόλοιπους εμπλεκόμενους. Παράλληλα, προσπάθησε να αποδομήσει το αναβαθμισμένο κατηγορητήριο και να αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο οι κατηγορίες μία προς μία συνθέτουν ξεκάθαρα το πλαίσιο της πολιτικής του δίωξης. Μάλιστα, καταγγέλθηκε επανειλημμένως η χρήση βίας από τον Δρίβα και τους securitαδες καθόλη την διάρκεια της «ομηρίας» του συντρόφου ενώ καταρρίφθηκε μονομιάς η γελοία κατηγορία της «ληστρικής κλοπής» αφού σε κανένα σημείο της υπόθεσης δεν προέκυψε η αφαίρεση προϊόντων μιας και τα δήθεν «κλοπιμαία» παραδόθηκαν επί τόπου στην εταιρεία security, εκδόθηκαν παραστατικά πληρωμής και, εντέλει, βρέθηκαν…στην Ασφάλεια Πειραιά (!).

Την Πέμπτη 18/7 πέρασε από ανακριτική διαδικασία ο σύντροφος εργαζόμενος στα Leroy Merlin, Γιάννης Α. O σύντροφος ανέδειξε την στοχοποίηση και την απόπειρα ενοχοποίησής του από την εργοδότρια εταιρία Leroy Merlin και την εταιρία security OVIT που απορρέει από την πολυετή συνδικαλιστική του δράση. Παράλληλα, κατέθεσε έγγραφο της εργοδότριας εταιρείας το οποίο βεβαιώνει ότι ουδέποτε έχει απασχολήσει ή του έχει κοινοποιηθεί οποιαδήποτε αναφορά γύρω από περιστατικά κλοπής, αποδομώντας έτσι τις μεθοδεύσεις του επικεφαλής της OVIT A.E, Δρίβα, αλλά και της εισαγγελίας. Υπερασπίστηκε στο ακέραιο την συντροφική σχέση του με τον Χ.Κ, αρνούμενος οποιαδήποτε εμπλοκή του στην υπόθεση. Τέλος, κατέθεσε ότι η πολιτική του γνωριμία και οι προσωπικές του σχέσεις με τον Χ.Κ είναι γνωστές και καταγεγραμμένες στους φακέλους των διωκτικών αρχών αφού ο ίδιος έχει παραστεί 2 φορές ως πολιτικός μάρτυρας υπεράσπισης του Χ.Κ. στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού όπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα το φακέλωμα των παρευρισκομένων και εμπλεκομένων σε δίκες αγωνιστών και πολιτικών κρατουμένων. Με το πέρας της διαδικασίας, ο σύντροφος αφέθηκε ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους.

Στον ανακριτή παρουσιάστηκε στις 26/7 και ο σύντροφος Θύμιος Α. που ήταν μαζί με τον Χ.Κορτέση στο περιστατικό και έτσι μετά την ταυτοποίησή του αλλά και του Παύλου Χ. μετά από «ανώνυμο τηλεφώνημα» στη ΓΑΔΑ, καλέστηκαν και οι δύο να απολογηθούν για την υπόθεση στις 29/7. Άπο την πλευρά των διωκτικών αρχών, το μοτίβο παραμένει παραπλήσιο με παρελκυστικές ερωτήσεις, άλλοτε με επίταση και σε άλλες περιπτώσεις με χαλαρές νουθεσίες, που κατά κύριο λόγω αφορούν την πολιτική δραστηριότητα των συντρόφων και την γνωριμία τους με τον Χ.Κ. όπως και την πολιτική τους θέση πάνω σε ζητήματα όπως η άσκηση πολιτικής βίας και η κλοπή προϊόντων.

Και οι 2 επέλεξαν να παρουσιαστούν στον ανακριτή ώστε να ρίξουν φως στις σκοτεινές μεθοδεύσεις της Leroy Merlin-OVIT A.E καθώς και να βάλουν φρένο στην επιχείρηση εξόντωσης 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων μέσα από στημένα και αναβαθμισμένα κατηγορητήρια. Ο Θύμιος Α. περιέγραψε τα πραγματικά γεγονότα σε αντιδιαστολή με την ενορχηστρωμένη κατάθεση του Δρίβα αναφέροντας τα πραγματικά κίνητρα της ειδικής και βίαιης τακτικής της εταιρείας security με σκοπό να ενοχοποιηθεί ο ίδιος καθώς και να στηθεί όλο το κατασταλτικό σενάριο εναντίον άλλων 6 ανθρώπων. Ο Παύλος Χ. έκανε μια πολιτική κατάθεση σχετικά με την υπόθεση που κινήθηκε στα πλαίσια της δημόσιας τοποθέτησής του για την υπόθεση και επικεντρώθηκε στην διασαφήνιση των γεγονότων και την εμπλοκή του. Στάθηκε στη γελοία μέθοδο της αντιτρομοκρατικής, αυτή του «ανώνυμου τηλεφωνήματος», η οποία δήθεν οδήγησε στην «ταυτοποίησή» του ως εμπλεκομένου στο περιστατικό αντιπαραβάλλοντας την αυτονόητη και δημόσια καταγεγραμμένη από δεκάδες κάμερες και φυσικά πρόσωπα, αλληλέγγυα στάση του απέναντι στους 2 συντρόφους που βρισκόντουσαν όμηροι στα χέρια μερικών αφιονισμένων securitάδων που βαφτίστηκε ως «υπόθαλψη εγκληματία». Και οι 2 αποδόμησαν με την σειρά τους το διάτρητο κατηγορητήριο και κατέδειξαν πώς μια προς μία οι κατηγορίες συνθέτουν με ξεκάθαρους όρους το πολιτικό πλαίσιο της δίωξης όλων των εμπλεκόμενων. Παράλληλα και οι δύο σύντροφοι αρνήθηκαν να κατονομάσουν τους αλληλέγγυους που συνέδραμαν για λόγους αρχής. ο σύντροφος Παύλος Χ. αφέθηκε χωρίς περιοριστικούς όρους ενώ στον σύντροφο Θύμιο Α. επεβλήθησαν οι περιοριστικοί όροι της παρουσίας στο Α.Τ 2 φορές το μήνα καθώς και η απαγόρευση εξόδου από την χώρα.

Ήδη, ο σύντροφος Χ.Κορτέσης έχει προσφύγει ενάντια στην απόφαση προσωρινής κράτησής η οποία αναμένεται να εξεταστεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.

Κάποια πολιτικά συμπεράσματα

Δεν θα βάλουμε τα κέρδη των αφεντικών πάνω από τις ζωές και τις ανάγκες μας, πάνω από την αξιοπρέπεια και την ελευθερία μας. Η γαλλική πολυεθνική εταιρεία Leroy Merlin φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα: για την στοχοποίηση ενός αγωνιζόμενου εργάτη, για την προφυλάκιση ενός αναρχικού αγωνιστή, για την δικαστική και διωκτική ομηρία 7 συνολικά αγωνιζόμενων ανθρώπων. Και το κατηγορητήριο για το οποίο θα απολογηθεί η συγκεκριμένη πολυεθνική στον κόσμο του αγώνα, στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους που σηκώνουν κεφάλι απέναντι στη δικτατορία των αφεντικών, είναι βαρύ και διευρυμένο. Θα απολογηθεί για τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά στα καταστήματά της που κοστίζουν ανυπολόγιστα στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα εκατοντάδων εργαζομένων σ’ αυτήν. Θα απολογηθεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που’ χει μαζί με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας για χιλιάδες εργαζόμενους-ες στο εμπόριο και ευρύτερα. Θα απολογηθεί για την επιβολή 9ωρου εργασίας σε εργαζόμενούς της, για την απόλυση εργαζόμενης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας από το κατάστημα του αεροδρομίου για δήθεν «μειωμένη απόδοση», για τη συνεργασία της με δουλεμπορικές εταιρίες πχ.Man Power και την εκμετάλλευση δεκάδων ενοικιαζόμενων σκλάβων στα κάτεργά της, για την εξώθηση σε παραίτηση εργαζομένων με σκοπό να προσληφθούν νέοι και «φτηνότεροι» στη θέση τους. Η συγκεκριμένη εταιρεία δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε πίσω από την δήθεν «ανθρωποκεντρική φυσιογνωμία» της ούτε πίσω από τη μη άσκηση μήνυσης από την πλευρά της στους εμπλεκόμενους στο συγκεκριμένο περιστατικό. Η πρόθεσή της να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική-πολιτική δράση και να παραδειγματίσει το σύνολο του προσωπικού της μέσα από τον στιγματισμό του, καθώς και η εμμονή της να υπερασπιστεί προϊόντα αξίας 180 ευρώ με κάθε «θεμιτό ή αθέμιτο» μέσο, έδωσε πάτημα στην αστυνομική-δικαστική συμμορία να στήσει ένα διογκωμένο ποινικό σενάριο με δήθεν κλοπιμαία, συμμορίες, εγκληματίες και ομάδες υπόθαλψής τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόμοια περιστατικά εργοδοτικής τρομοκρατίας και στοχοποίησης εργαζομένων για δήθεν κλοπές ή απώλειες εμπορευμάτων/χρημάτων με σκοπό την παραίτησή ή την απόλυσή τους είναι καθημερινά σε μια σειρά εργασιακών χώρων, στα ταμεία, στους διαδρόμους ή τις αποθήκες τους. Η μνήμη μας δεν μπορεί να μην σταθεί στον 49χρονο συνάδελφο Σ.Β στα Praktiker στο Αιγάλεω που αυτοκτόνησε τον Φλεβάρη του 2014 επειδή κατηγορήθηκε για κλοπή και πιέστηκε από την εργοδοσία να υπογράψει την παραίτησή του μετά από 12 χρόνια δουλειάς.

Η διεύθυνση της Leroy Merlin έχει βάλει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της στην υπόθεση αυτή και η υπογραφή αυτή δεν σβήνεται με όποια παρελκυστική πολιτική και αν καταφύγει για να διαφυλάξει τα κέρδη της. Όσο αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, εμείς θα μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Οι λογαριασμοί τους και οι λογαριασμοί μας, λοιπόν.

Απέναντι στα αφεντικά, μίσος ταξικό. Ενάντια τους ρουφιάνους τους, κανένα ελαφρυντικό!Η εταιρεία security OVIT A.E φέρει ακέραιη την ευθύνη που της αναλογεί για ότι έχει συμβεί ως τώρα. Κατά παραγγελία της Leroy Merlin, επιχείρησε να εξοντώσει έναν εργαζόμενο με συνδικαλιστική δράση «φορώντας» του την κατηγορία της συνέργειας σε κλοπή και μετήλθε κάθε μέσου ώστε να το επιτύχει τιμώντας το παχυλό οικονομικό συμβόλαιό της μ’ αυτήν. Άραγε ποια ρήτρα αυτού του συμβολαίου και ποιό είναι το οικονομικό bonus για την OVIT και την κάθε εταιρεία security ώστε να επιδιώξει με τόση επιμονή κάτι τέτοιο και μάλιστα υπό την άμεση καθοδήγηση και εμπλοκή ενός εκ των συν-ιδιοκτητών της, του πρώην καραβανά του ελληνικού στρατού κ. Κωνσταντίνο Δρίβα; Και η «παραγωγή έργου με απτές αποδείξεις» για την Leroy Merlin, ήταν η κατάλληλη εντολή ώστε ο Δρίβας να ξεδιπλώσει όλη την πολύχρονη επαγγελματική του πείρα γύρω από την άσκηση ειδικών ανακριτικών μεθόδων και βασανιστηρίων την οποία διδάχτηκε κατά την εκπαίδευσή του ως λοχαγός του ελληνικού στρατού σε ειδικά σεμινάρια άντλησης και διαχείρισης στρατιωτικών πληροφοριών κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, διδάσκει στο προσωπικό της εταιρείας του αλλά και ευκαιριακά σε μερικά Ι.Ε.Κ, και ασκεί ως συν-ιδιοκτήτης και επικεφαλής της εταιρείας OVIT A.E. έχοντας μια σειρά εργολαβιών με δημόσιους/ιδιωτικούς φορείς. Το βιογραφικό αυτού του επαγγελματία βασανιστή και ρουφιάνου είναι αρκετό ώστε να εξηγηθούν οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι τραμπουκισμοί, τα κεφαλοκλειδώματα και κάθε μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας που άσκησε ο ίδιος ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ στο δωματιάκι ασφαλείας του καταστήματος επί 2 ώρες στους 2 συντρόφους ώστε να επιτύχει την αποστολή του.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ιδιωτικές εταιρείες security και το ευρύτερο σύμπλεγμα ιδιωτικών εταιρειών που εμπορεύονται το «αγαθό» της ασφάλειας στα καπιταλιστικά κράτη αποτελούν ένα πολύτιμο εφεδρικό στρατό ρουφιάνων και εντολοδόχων των απανταχού αφεντικών με σαφή αντεργατική αποστολή. Δεν υπάρχουν μόνο για να περιφρουρούν τις περιουσίες και τις ιδιοκτησίες, τα εμπορεύματα και τα κέρδη των αφεντικών αλλά και να ρουφιανεύουν και να εξοντώνουν όσους εργαζόμενους-ες μπαίνουν στο μάτι των αφεντικών. Γι’ αυτό και παραδοσιακά οι securitαδες σε κάθε χώρο εργασίας είναι μισητοί στους εργαζόμενους και σε περιόδους κοινωνικής έντασης παίρνουν ανοιχτά το ρόλο των απεργοσπαστικών μηχανισμών. Κι αυτή η θεμελιώδης φυσιογνωμία τους είναι που τους καθιστά αναπόσπαστο στοιχείο και σύμμαχο της κρατικής καταστολής και των μηχανισμών της. Γι’ αυτό και η κατάθεση του Δρίβα είναι αρκετή ώστε να συγκροτηθεί το ευφάνταστο εισαγγελικό σενάριο, γι’ αυτό και ο Δρίβας σουλάτσαρε στην Ασφάλεια Πειραιά σα να’ναι το 2ο σπίτι του περιφέροντας την φωτογραφία του Χρ.Κορτέση στο κινητό του και επιδεικνύοντας την σε κάθε διερχόμενο μπάτσο. Και όλα αυτά λίγες μέρες πριν η «κοινή γνώμη» της χώρας σειστεί από το «πολιτικό σκάνδαλο» που προκάλεσε η τοποθέτηση του πρώην επικεφαλής της εταιρείας security G4S, Π.Κοντολέων, στην θέση του διοικητή της Ε.Υ.Π. Με αφορμή την υπόθεση Leroy Merlin-ΟVIT A.E, το είπαμε και το ξαναλέμε: αφεντικά, ρουφιάνοι, κρατικοί μηχανισμοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί! Και ήρθε το ίδιο το κράτος να μας απαντήσει θετικά, βάζοντας τους όλους στο ίδιο…μαγαζί! Και είναι τέτοια η ανυποληψία των διαχειριστών της κρατικής εξουσίας που η παραπάνω πράξη είτε καταγγέλλεται ως «ιδιωτικοποίηση της εθνικής ασφάλειας» είτε επιβραβεύεται ως «καινοτόμα σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα»; Από την πλευρά μας, θα παραμείνουμε στην ουσία: όταν η απάντηση είναι η ασφάλεια, η ίδια η ερώτηση βρωμά ολοκληρωτισμό…

Η σύλληψη και ο βασανισμός του Χ.Κορτέση από τα ανδρείκελα της ΕΛ.ΑΣ, η ενορχηστρωμένη αναβάθμιση του κατηγορητηρίου απέναντι σε 7 αγωνιζόμενους ανθρώπους, το ξεθάψιμο της γελοίας μεθόδου του «ανώνυμου τηλεφωνήματος» από την Αντιτρομοκρατική για την δήθεν ταυτοποίηση του συντρόφου Παύλου Χ. και η εντέλει προφυλάκιση του Χ.Κ αποκαλύπτουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών απέναντι σε ανθρώπους με πολυετή αγωνιστική δράση στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και στο ευρύτερο αναρχικό κίνημα συγκεκριμένα. Το ίδιο το σκεπτικό της προφυλάκισης του Χ.Κορτέση που εκδόθηκε από την εισαγγελέα Καμηλιάρη και τον ανακριτή Παντελίδη είναι αποκαλυπτικό των κινήτρων και των επιδιωκόμενων στόχων τους. Σ’ αυτό αναφέρεται ότι υπάρχει κίνδυνος (αναφερόμενοι στον Χ.Κ) να επαναλάβει αντίστοιχες πράξεις, ότι είχε «αναπτύξει υποδομή με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως εγκλημάτων κλοπής και ληστείας με επιθέσεις απρόκλητες από κοινού, χρήση βίας και απειλών», ότι είχε «άμεση επικοινωνία με έτερα πρόσωπα για την παροχή άμεσης συνδρομής με ένα δίκτυο διαθέσιμων δραστών», «με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό» και θεωρήθηκε πιθανόν να διαπράξει αντίστοιχες ενέργειες «εν όψει της οικονομικής αδυναμίας του για την αποκομιδή επαρκούς εισοδήματος βιοπορισμού». Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την προηγούμενη καταδίκη του για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση», έστησαν το πέπλο κάτω από το οποίο κρύβεται η στοχευμένη απόπειρα πολιτικής και φυσικής εξόντωσης ενός αναρχικού.

Είναι ξεκάθαρα τα χαρακτηριστικά της απόφασης προφυλάκισης του Χ.Κ. και εμπίπτουν στα εξής:

Α) Στην φρονηματική δίωξη του συντρόφου με όρους ιδιώνυμου με σκοπό την πολιτική και φυσική του εξόντωση

Β) Στην ποινικοποίηση και εγκληματοποίηση της φτώχειας ως συνθήκης που γεννά το έγκλημα

Γ) Στην ποινικοποίηση των φιλικών και συντροφικών σχέσεων και της αλληλεγγύης ως υπόθαλψη εγκληματιών

Η καταδίκη του Χ.Κ από ειδικό δικαστήριο για συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», παρά την άρνηση των κατηγοριών, καθώς και η διαρκής δραστηριοποίησή του στον αναρχικό χώρο και τους ευρύτερους κοινωνικούς- ταξικούς αγώνες, τον καθιστούν μόνιμο στόχο του κράτους και των μηχανισμών του. Και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους έχουν πάντα ανοιχτούς λογαριασμούς με τους δηλωμένους εχθρούς τους και με αγωνιστές που εδώ και χρόνια δίνουν μάχες σε κάθε πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Είναι ξεκάθαρο πως στο πρόσωπο του Χριστόφορου επιβάλλεται για άλλη μια φορά το καθεστώς του ιδιώνυμου στους αναρχικούς. Καθεστώς που όλο και διευρύνεται, ενσωματώνοντας όχι μόνο αγωνιστές και κινήματα με δηλωμένη αντισυστημική δράση, αλλά και ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες που βαφτίζονται ανεπιθύμητες ή επικίνδυνες (πχ.ρομά, οροθετικές, μετανάστες) για την κανονικότητα που επιβάλλει η κυριαρχία κράτους και αφεντικών.

Πέρα από την εκδικητική στάση του κράτους μέσω της φυλάκισης αγωνιστών, ο Χ.Κ είναι ένας από τους πολιτικούς κρατούμενους στον οποίο επιβλήθηκε το μέτρο της δέσμευσης των προσωπικών λογαριασμών (η εφαρμογή του οποίου περιλαμβάνεται στα μέτρα των διατάξεων του «αντιτρομοκρατικού» 187α), γεγονός που δυσχεραίνει τον βιοπορισμό τους. Η συνθήκη αυτή ενώ αναγνωρίστηκε ως τέτοια από το δίδυμο ανακριτή-εισαγγελέα ταυτόχρονα βαφτίστηκε ως η αιτία που μπορεί να επαναληφθούν αδικήματα που’χουν να κάνουν με κλοπή. Μ’ αυτά τα ταχυδακτυλουργικά τεχνάσματα της αστικής δικαιοσύνης, το θύμα βαφτίζεται θύτης και ο φτωχός, εγκληματίας. Συνειδητά, το δίδυμο εισαγγελέα-ανακριτή γίνεται ο αποκλειστικός απολογητής της συστημικής αδικίας και ανισότητας την οποία περιφρουρούν με τη νομική τους γλώσσα και επιστήμη. Και όλα αυτά με φόντο την συνεχιζόμενη και εντεινόμενη επίθεση κράτους και αφεντικών στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και την επιχείρηση ποινικοποίησης με πιο σκληρούς όρους της ευρέως διαδεδομένης κοινωνικής πρακτικής της απαλλοτρίωσης στην οποία καταφεύγουν από ανάγκη ή επιλογή χιλιάδες προλετάριοι ως αναγκαίο μέσο επιβίωσής τους, ενώ παράλληλα το ίδιο το πολιτικό πρόταγμα της απαλλοτρίωσης διατηρεί ακέραια την επικαιρότητά του σε μια περίοδο ακραίας καταλήστευσης των «από κάτω» της κοινωνίας. Επιχείρηση που επιδιώκει να μετατρέψει την φτώχεια σε φυσικό φαινόμενο που γεννά το έγκλημα, τους φτωχούς σε φύσει και θέσει εγκληματίες και την κρατική οργάνωση και κυριαρχία ως υπερασπιστή της κοινωνίας απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Αυτός είναι ο οργανωμένος ιδεολογικός καθαγιασμός της ταξικής ανισότητας, της εκμετάλλευσης και αδικίας την οποία φτύσανε σε μερικές γραμμές εισαγγελέας και ανακριτής για να δικαιολογήσουν την εξόντωση ενός αναρχικού.

Ακόμα, από το σκεπτικό της προφυλάκισης του συντρόφου διαφαίνεται και η έντονη προσπάθεια των δικαστικών μηχανισμών να ποινικοποιήσουν την αλληλεγγύη και τις φιλικές/ συντροφικές σχέσεις εγκολπώνοντας σε δήθεν οργανωμένες συμμορίες, δίκτυα υπόθαλψης και διαθέσιμες δομές προσώπων. Είναι σαφής η προσπάθεια να εγκληματοποιήσουν αντανακλαστικές και αυτονόητες κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων προσδίδοντάς τους χαρακτηριστικά δομημένης μορφής και οργάνωσης. Διαφαίνεται ότι η συγκεκριμένη υπόθεση χρησιμοποιείται ως δοκιμαστικός σωλήνας για τη διεύρυνση της εφαρμογής του 187 και της στοιχειοθέτησης της εγκληματικής οργάνωσης (προτροπή, ηθική αυτουργία, συνέργεια κ.α). Για άλλη μια φορά, το καθεστώς επιλέγει να αναμετρηθεί με τους δηλωμένους αντιπάλους του βασισμένο στα τρομοσενάρια του και τις ιδεοληψίες του. Σε σενάρια που βαφτίζουν την αλληλεγγύη υπόθαλψη, τις συντροφικές σχέσεις συμμορίες, την αντίσταση στον βασανισμό παράνομη βία, την απόπειρα κλοπής ληστρική επιδρομή από κοινού.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι, εν προκειμένω αλλά και διαχρονικά, είναι ότι τα αφεντικά, το κράτος και οι αστυνομικοί-διωκτικοί του έχουν αναπτύξει μια σταθερή, περιφρουρημένη και σφιχτή δομή με πρόθεση να τελούν επανειλημμένα την βίαιη και ληστρική επιδρομή εις βάρος των εκμεταλλευομένων αυτής της κοινωνίας με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό μέσω της φορολογίας, της μισθωτής σκλαβιάς, της λεηλασίας της φύσης κ.α και διαθέτουν ένα πλέριο δίκτυο διαθέσιμων δραστών που συμμετέχουν ή στηρίζουν συνειδητά και κατά συρροή το διαχρονικό αυτό έγκλημα. Ας ψάξουν, λοιπόν, για συμμορίες και εγκληματίες στον καθρέφτη τους!

Μάλιστα, από τις πρώτες μέρες και ενώ οι σύντροφοί μας διαδοχικά παρουσιάζονταν ενώπιων του ανακριτή , έγινε σαφής η αγωνία των διωκτικών μηχανισμών να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα, ποινικά αλλά και επικοινωνιακά. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η εκκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ γύρω από την υπόθεση αυτή αφού η γελοιότητα των κατηγοριών θα μπορούσε αυτοστιγμεί να εκθέσει ανεπανόρθωτα τους εμπνευστές της. Παράλληλα, η εμπλοκή μιας μεγάλης πολυεθνικής εμπορικής αλυσίδας, της Leroy Merlin, στον πυρήνα της υπόθεσης είναι αρκετή ώστε να ασκηθούν οι κατάλληλες πιέσεις και να κλείσει η, ούτως ή άλλως, ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη στρόφιγγα ροής “ειδήσεων” από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Τέλος, με δεδομένο το γεγονός ότι η δικογραφία της υπόθεσης παραμένει ανοικτή, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι αστυνομικές, οι ανακριτικές, οι εισαγγελικές αρχές και οι πολιτικοί τους εντολείς ψάχνουν εναγωνίως περιθώρια ώστε να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τα τρομοσενάριά τους στην χρονική-πολιτική συγκυρία που θα κρίνουν κατάλληλη. Προς το παρόν, η νέα διακυβέρνηση σπεύδει να διαφημίσει τις 1.500 νέες προσλήψεις μπάτσων και την ίδρυση μιας σειράς νέων μπατσοσυμμοριών με διάφορες γελοίες «κωδικές ονομασίες».

Από την πρώτη στιγμή, αναρχικές συλλογικότητες, σύντροφοι-ισσες και αλληλέγγυοι-ες, οργάνωσαν την απαραίτητη πολιτική διαδικασία ώστε να απαντήσουν οργανωμένα και αποτελεσματικά στις πολιτικές, οργανωτικές και κινηματικές απαιτήσεις της υπόθεσης. Άμεσα, εκδόθηκαν ενημερωτικές ανακοινώσεις και καλέσματα αλληλεγγύης για συγκεντρώσεις στα δικαστήρια Πειραιά τις ημέρες των ανακριτικών διαδικασιών των συντρόφων μας. Παράλληλα, οργανώθηκαν μια σειρά παρεμβάσεων και αφισοκολλήσεων σε σημεία της πόλης, 2 συγκεντρώσεις έξω από τα γραφεία της εταιρείας security OVIT A.E στο Νέο Κόσμο και στο κατάστημα της Leroy Merlin στο Μαρούσι, απέναντι από τα διοικητικά γραφεία της επιχείρησης. Με τις συνεισφορές των συμμετεχόντων-ουσών καλύφθηκαν τα δικαστικά έξοδα των διωκόμενων συντρόφων και τα έξοδα για τα υλικά αντιπληροφόρησης που εξέδωσε η συνέλευση. Παράλληλα, από πρωτοβουλίες συντρόφων και συντροφισσών οργανώθηκαν παρεμβάσεις σε εργασιακούς και δημόσιους χώρους ευρύτερα αλλά και στα καταστήματα της Leroy Merlin σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα. Καθόλη την διάρκεια των ανοιχτών συνελεύσεων που διεξήχθησαν, κατέστη δυνατό να ανταλλάσσονται συνεχώς πολιτικά σκεπτικά, απόψεις και προτάσεις γύρω από το σύνολο των αιχμών και των επίδικων της υπόθεσης.

Όπως αναφέρεται και στην τελευταία ανακοίνωση που εξέδωσε η συνέλευση: «Η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των πολύμορφων εκφάνσεών του, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών ταξικών αγώνων, η απόπειρα στοχοποίησης και εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και ισοπέδωση των Εξαρχείων, την εκκένωση των καταλήψεων, με πρόσφατη την εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης «Μπρούκλυν» στα Γιάννενα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την επικείμενη κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτικής τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα.

Δηλώνουμε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικό – ταξικού πολέμου. Δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν πραγματικά την μεγάλη ληστεία, απομυζώντας κέρδη δισεκατομμυρίων. Μια διαρκή και καθημερινή ληστεία των ζωών των εκμεταλλευόμενων με τη βία των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών. Καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη. Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ – ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

Αύγουστος 2019

Ανταπόκριση από την εργατική παρέμβαση αλληλεγγύης στα Leroy Merlin, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου

Αφότου ενημερωθήκαμε για τη δίωξη του συντρόφου Γ.Α. εργαζόμενου στα Leroy Merlin και τη στοχοποίησή του με βάση με την ενεργό συνδικαλιστική του δράση ως απεργού, ως αλληλέγγυου στους συναδέλφους του, ως μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως συντρόφου και αγωνιστή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, πραγματοποιήσαμε εργατική παρέμβαση έξω από το κατάστημα σε ολόκληρη τη διάρκεια της βάρδιας του συντρόφου, με πανό και συνθήματα. Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε μέσα και έξω από το μαγαζί σε εργαζόμενες και εργαζόμενους από το εν λόγω και τα γύρω καταστήματα.

 

  • ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
  • ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
  • ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

 

Την Παρασκευή 12/7/19 στο κατάστημα της LEROY MERLIN στην οδό Πειραιώς υπήρξε ένα συμβάν “απλής απόπειρας κλοπής”. Η εταιρεία ασφαλείας OVIT προχώρησε με μεθόδους πειθαναγκασμού στη στοχοποίηση εργαζόμενου στο κατάστημα, επιχειρώντας να τον παρουσιάσει ως συνεργό.

Η στοχοποίηση αυτή συνδέεται με την ενεργό και ανιδιοτελή συνδικαλιστική του δράση ως απεργού, ως αλληλέγγυου στους συναδέλφους του, ως μέλος του σωματείου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως αγωνιστή στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Παράλληλα η εταιρεία OVIT και συγκεκριμένα ο επικεφαλής της Δρίβας πρωτοστάτησε στον εκβιασμό και στην τρομοκράτηση δύο ανθρώπων που υποδείχτηκαν ως αυτουργοί της “απόπειρας κλοπής”. Ακόμα και μετά την επίλυση της διαφοράς, επιχείρησε να κρατήσει παράνομα τα δύο άτομα επιδιώκοντας να τα παραδώσει ως τρόπαια στην ΕΛΑΣ.

Έκτοτε με μεθοδεύσεις των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους μετατρέπεται η κατηγορία για τον έναν από πλημέλημμα της “απλής κλοπής” σε κακούργημα της “ληστρικής κλοπής”, με σκοπό την προφυλάκισή του. Πρόκειται για ξεκάθαρη εκδικητική στάση του κράτους απέναντι σε έναν αναρχικό αγωνιζόμενο άνθρωπο, ο οποίος έχει διωχθεί και στο παρελθόν λόγω της ενεργής πολιτικής του δράσης στα πλαίσια του αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Η μεθόδευση αυτή αποκαλύπτεται ξεκάθαρα με την αυθαίρετη και δόλια κατηγορία εμπλοκής και του συναδέλφου που εργάζεται στο κατάστημα καθώς με βάση την απλή μαρτυρική του κατάθεση, η εισαγγελέας Αγγελούδη του απαγγέλει την κατηγορία της “απλής συνέργειας σε ληστρική κλοπή” αφήνοντας ανοιχτό και το ενδεχόμενο έκδοσης εντάλματος σύλληψής του.

 

Δεν πρόκειται να αφήσουμε αναπάντητη καμία μεθόδευση κράτους και αφεντικών.

Θα υπερασπιστούμε τους συναγωνιστές μας, την ενεργή εργατική δράση στους χώρους δουλειάς, στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες του LEROY-MERLIN να υπερασπιστούν τον συνάδελφο,

Καλούμε κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο, άνεργη και άνεργο, φοιτήτρια και φοιτητή να συσπειρωθεί σε εργατικά σωματεία, συνελεύσεις βάσης και γειτονιάς παίρνοντας τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής τους στα χέρια τους.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Εργαζόμενοι/ες, άνεργες/οι, εργατικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι

Νίκη στον αγώνα του απεργού πείνας Δ.Κουφοντίνα

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ. ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΑΙ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ…

Ο κοινωνικός αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας, όντας πολιτικός κρατούμενος σε μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης από το 2002, όταν και εμφανίστηκε ενώπιον των αρχών για να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και την υπεράσπιση της δράσης της Ε.Ο. 17Ν, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο στόχαστρο της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας. Μετά από μια σειρά (6) συνεχόμενων αδειών, που δεν του χαρίστηκαν αλλά κατακτήθηκαν μετά από σκληρή απεργία πείνας τον Μάϊο του 2018, ο εισαγγελέας Βόλου Κωνσταντίνου ασκεί για δεύτερη φορά βέτο για γελοίους και προσχηματικούς λόγους, στερώντας από τον αγωνιστή την άδεια που έτσι και αλλιώς δικαιούται από το 2010 βάσει και της δικής τους νομοθεσίας.Η κίνηση αυτη είναι αποτέλεσμα του κλίματος τρομοϋστερίας και πιέσεων που καλλιεργούσαν συστηματικά τα ΜΜΕ, το πολιτικό προσωπικό κάθε απόχρωσης, καθώς και πρεσβείες ξένων χωρών (ΗΠΑ, Μ.Βρετανία, Τουρκία) μετά από κάθε κερδισμένη άδεια. Η κυβερνώσα αριστερά είναι φυσικά συνένοχη, αφού το εισαγγελικό βέτο που υποτίθεται ότι θα καταργούσε βάσει των εξαγγελιών της το 2015 διατηρήθηκε ανέπαφο, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι το κράτος και η νομοθετική-δικαστική εξουσία έχουν συνέχεια. Ο στόχος όλων αυτών είναι ξεκάθαρος: να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του Δημήτρη Κουφοντίνα, να τον τιμωρήσουν για την ανυποχώρητη, δίχως ίχνος μεταμέλειας, στάση του όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στο καθεστώς. Θα το επιθυμούσανε πάρα πολύ να του αποσπάσουν, έστω και την ύστατη στιγμή, μια δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης των ιδεών του, των αξιών του αγώνα και της επαναστατικής βίας. Όμως υπολογίσανε στον λάθος άνθρωπο…

Ο Δ.Κουφοντίνας, απέναντι στους εκβιασμούς και την εκδικητική μανία της κρατικής εξουσίας, απαντάει με το ύστατο μέσο αγώνα που έχει ένας κρατούμενος και προχωράει σε απεργία πείνας από τις 2/5, δηλώνοντας ενώπιον των δικαστών: “με αντιμετωπίζετε ως πολιτικό αντίπαλο. Γι’αυτό και εγώ ξαναπιάνω το κόκκινο νήμα των αγώνων. Αρχίζω απεργία πείνας”. Με την υγεία του ήδη βαρύτατα κλονισμένη από την περσινή απεργία, ο αγωνιστής θέτει ως ενέχυρο την ίδια του τη ζωή, διεκδικώντας για άλλη μια φορά το αυτονόητο δικαίωμά του σε μια ανάσα ελευθερίας. Σε αυτό τον αγώνα, οφείλουμε να σταθούμε πολύπλευρα και πολύμορφα αλληλέγγυοι, ασκώντας πίεση και παράγοντας άμεσα αποτελέσματα. Η αλληλεγγύη είναι μια αναλλοίωτη επαναστατική αξία και όχι μια ιδεολογική επιταγή που πρέπει να πληρωθεί. Να μην επιτρέψουμε στη Δημοκρατία να εξοντώσει τον Δ.Κουφοντίνα. Να μη μοιραστούμε μια κοινή ήττα, με ολέθριες συνέπειες για τον ίδιο. Να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Να ορθώσουμε αναχώματα στην τρομοκρατία κράτους, αφεντικών και ΜΜΕ.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Δ.ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ